YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6609
KARAR NO : 2014/12907
KARAR TARİHİ : 18.09.2014
MAHKEMESİ : Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2012/200-2013/510
Dava dilekçesinde, köpek beslenmesinin önlenmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili, dava dilekçesinde, davalıların evlerinde besledikleri köpek nedeni ile rahatsızlık verdiklerini bildirerek, gürültünün ve köpek beslenmesi ile barındırılmasının önlenmesine, köpeklerin bağımsız bölümden uzaklaştırılmasına, devamı halinde başvurulması durumunda para ile cezalandırılacakları hususlarında uyarılmasına karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davacıların site içinde, yönetim planına aykırı olarak köpek beslediklerinin sabit olduğu ancak davacıların kendilerinin de köpek besledikleri, kendisinin uymadığı kural için başkasının uymasını bekleyemeyeceği, kendisi için talep ettiği hukuki yararı komşusu söz konusu olduğunda ihlal ettiği nedeni ile davanın reddine karar vermiştir.
Yönetim planının 40/f maddesine göre bağımsız bölümleriyle eklentilerinde ve ortak yerlerde kedi, köpek ve kümes hayvanları gibi hayvanları barındıramayacakları ve besleyemeyecekleri hüküm altına alınmıştır.
Kat Mülkiyeti Yasası’nın 28. maddesine göre yönetim planı bütün kat maliklerini ve onların ardıllarını bağlayan bir sözleşme hükmündedir. Bir konu yönetim planında yasaklanmış ise özel hüküm niteliğini taşıyan yönetim planını uygulamak gerekir. Kendi bağımsız bölümünde köpek besleyen davacı hakkında, bu eyleminin yönetim planına aykırılığı nedeni ile aleyhine her zaman dava açmak mümkündür. Buna göre davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken davacının da köpek beslemesi nedeniyle dava açamayacağının kabulü ile davanın reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.