Yargıtay Kararı 18. Hukuk Dairesi 2014/5849 E. 2014/11229 K. 24.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5849
KARAR NO : 2014/11229
KARAR TARİHİ : 24.06.2014

MAHKEMESİ : Bursa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/10/2013
NUMARASI : 2012/469-2013/622

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 22.maddesi gereğince geri alım hakkının kullandırılmaması nedeniyle fazlası saklı kalmak kaydıyla 1.673.609,32 TL tazminatın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hükmün temyiz incelemesi taraf vekillerince, incelemenin duruşmalı olarak yapılması ise davacılar vekili tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz edenlerden davalı vekili Av..geldi. Davacılar adına gelen olmadı. Gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar vekili dava dilekçesinde; Kamulaştırma Kanununun 22. maddesi gereğince geri alım hakkının kullandırılmaması nedeniyle fazlası saklı kalmak kaydıyla 1.673.609,32 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiş; mahkemece, yargılama sırasında 02.08.2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6495 Sayılı Kanunun 26. maddesiyle 2942 Sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 22. maddesinin birinci fıkrasının son cümlesinde yapılan değişiklik ve yine 6495 Sayılı Kanunun 28. maddesiyle 2942 Sayılı Kanuna eklenen geçici 8. madde uyarınca davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Davacı tarafın davasını dayandırdığı Kamulaştırma Kanununun 22. maddesinin yargılama sırasında yürürlüğe giren yasa hükümleri ile geriye dönük olarak değiştirilmiş olması nedeniyle davanın reddine karar verilmiş olduğu anlaşıldığına göre; taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre belirlenmesi gerekir. Bu sebeple; mahkemece, yargılama sırasında yürürlüğe giren 6495 Sayılı Kanun yürürlüğe girmemiş olsaydı davaya konu alacağın red ve kabul edilecek miktarları üzerinden, davada kendisini vekille temsil ettiren taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.