YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5191
KARAR NO : 2014/16001
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
MAHKEMESİ : Ankara 14. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2013
NUMARASI : 2012/272-2013/484
Dava dilekçesinde, vakfın galleye müstehak evladı olduğunun tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava, davacı M. N. F.Ü.in A. A.H.Efendi Medresesi Vakfı’nın galleye müstahak vakıf evladı olduğunun tespiti istemine ilişkin olup, mahkemece davacı ile vakıf kurucusu arasında soybağının kurulmadığından dolayı ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Bir vakıftan galle fazlasının alınabilmesi için öncelikle vakfeden ile kan bağının ispatlanması sonra da bu hususta vakfiyede öngörülen şartların gerçekleşmesi gerekir. Dava konusu A. A. H. Efendi Medresesi Vakfının 1213 H. (1799 M.) tarihli vakfiyesinde galle fazlasının batın şartına bağlı olarak öncelikle erkek evlatlara, erkek evlatların soyunun tükenmesi halinde kız evlatlara, ancak erkek evlatlar öldüğünde hissesinin kendi evlatlarına bırakıldığı görülmüştür.
24.02.1943 tarih ve 27/11 sayılı içtihadı birleştirme kararı ve Yargıtay uygulamalarına göre bir vakıfta vakfeden ile soybağının kurulabilmesi için mutlaka vakfı kuran kişiyle bizzat irtibatın kurulması zorunlu olmayıp bu konuda vakfın evladı olduğunu kesinleşmiş bir mahkeme kararı ile ispat edenlere veya tevliyeti evlatlarına bırakılmış vakıflarda mütevellilik yapanlarla yöntemince bağlantının kurulması yeterli görülmektedir. Dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; davacının dedesi H.oğlu A.T. T.ın dava konusu vakfın son mütevellisi olduğu, amca çocukları B.T. Y. T. ve S. B. B.’un da aralarında bulunduğu bir kısım mirasçıların vakfın evladı olduğuna dair Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/172 E-2012/88 K. ve 21.02.2012 tarihli Yargıtay incelemesinden geçip onanarak kesinleşen ilamı hep birlikte değerlendirildiğinde, davacı M. N. F.Ü.’in dava konusu edilen vakfın evladı olduğu anlaşılmaktadır. Davaya konu bu vakfın vakfiyesine göre galle alınabilmesi için ayrıntıları yukarıda belirtilen vakfiye hükümlerine göre davacının üst batında bulunan erkek evladın evladı olduğu ve babası Sabahattin Tandoğan’ın 1988 yılında öldüğü dikkate alınarak tüm dosya kapsamına göre davacının isteminin kabul edilerek galle fazlasına müstahak vakıf evladı olduğunun tespitine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.