YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4183
KARAR NO : 2014/10358
KARAR TARİHİ : 12.06.2014
MAHKEMESİ : Ankara 8. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2013/204-2013/317
Dava dilekçesinde, eğitim ve öğretim borcunun 19.709,30 TL’sinden borçlu olmadığının ve gerçek borç miktarının tespiti istenilmiştir. Mahkemece dava konusuz kaldığından hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının Kara Harp Okulu öğrencisi iken 2007 yılında kendi isteği ile ilişiğinin kesildiğini, davalı idare tarafından davacı adına 57.015.74 TL borç tahakkuk ettirildiğini belirterek bu borcun 19.709.30 TL’sinden davacının borçlu olmadığının tespitini istemiş; alınan bilirkişi raporunda “6000 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu Ve Yargılama Usulü Kanunu İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ile “6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un Geçici 1. maddesi” ile yapılan düzenlemeler çerçevesinde davalıların borcu belirlenmiş ve mahkemece bu rapor doğrultusunda hüküm kurulmuştur.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Davacının borcu yargılama sırasında yürürlüğe giren yasa hükümlerine göre yeniden belirlendiğinden; taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin, dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre tespiti gerekir. Bu sebeple; mahkemece, yargılama sırasında yürürlüğe giren 6000 Sayılı Kanun ile 6353 sayılı Kanun yürürlüğe girmemiş olsaydı davaya konu alacağın red ve kabul edilecek miktarları bilirkişiye hesap ettirilip bu miktarlar üzerinden davada kendisini vekille temsil ettiren taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.