YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3502
KARAR NO : 2014/14820
KARAR TARİHİ : 27.10.2014
MAHKEMESİ : Yozgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/12/2013
NUMARASI : 2013/210-2013/681
Dava ve ıslah dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderlerinden kaynaklanan 54.104,17 TL. alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya elektronik ortamda Dairemize gönderilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava ve ıslah dilekçesinde, davalılardan H.. A..’ın davacı üniversitede araştırma görevlisi iken, 2547 Sayılı Yasanın 35. maddesi gereğince yüksek lisans eğitimi yapabilmesi için kadrosunun geçici olarak Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsüne aktarıldığını, davalıların bu amaçla yüklenme senedi ve kefalet senedi imzaladıklarını, davalının 01.03.2013 tarihi itibariyle görevine gelmediği Dokuz Eylül Üniversitesi Rektörlüğü’nün 27.03.2013 tarihli yazıları ile bildirildiğinden rektörlük makamının 02.04.2013 tarihli oluru ile 01.03.2013 tarihi itibari ile müstafi sayıldığını belirtilerek, davalının üniversiteye ödemesi gereken 54.104,17 TL’nin davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davalı H.. A..’ın davacı üniversite tarafından 2547 Sayılı Yasanın 35. maddesi gereğince yüksek lisans eğitimi yapmak üzere Dokuz Eylül Üniversitesi’ne gönderildiği ve eğitimini tamamlamadan önce istifa etmesi nedeniyle ilişiğinin kesildiği hususunda bir anlaşmazlık yoktur. Anılan maddeye göre, yükseköğretim kurumları, kendilerinin ve yeni kurulmuş ve kurulacak diğer yükseköğretim kurumlarının ihtiyaçları için yurt içinde ve dışında, kalkınma plan, ilke ve hedeflerine ve Yükseköğretim Kurulunun belirteceği ihtiyaca ve esaslara göre öğretim elemanları yetiştirecekler, öğretim elemanı yetiştirilmesi amacıyla üniversitelerin araştırma görevlisi kadroları, araştırma ve doktora çalışması yapmak üzere başka bir üniversiteye Yükseköğretim Kurulunca geçici olarak tahsis edilebilecek, bu şekilde doktora ve tıpta uzmanlık veya sanatta yeterlilik payesi olanlar, bu eğitimlerinin sonunda kadrolarıyla birlikte kendi üniversitelerine döneceklerdir. Yurtiçi ve yurtdışında yetiştirilen öğretim elemanları, genel hükümlere göre bağlı oldukları yüksek öğretim kurumlarında mecburi hizmetlerini yerine getirmek zorunda olup, bu yükümlülüğü yerine getirmeyenlere yüksek öğretim kurumlarında görev verilmeyecektir.
Buna göre öğretim elemanı yetiştirilmek üzere başka bir üniversiteye kadrosu tahsis edilen öğrencilerin başarısız olmaları veya görevlerinden ayrılmaları halinde kendilerine yapılan ödemeleri geri ödeyeceklerine ilişkin hiçbir düzenleme öngörülmemiştir. Ancak taraflar arasında sözleşme yapılmasını engelleyen bir hükme de yer verilmemiştir.
Bu durumda davalı H.. A..’ın yüksek lisans eğitimine başlaması sırasında verdiği ve İzmir….. Noterliği’nin 05.01.2012 tarih ve 00196 yevmiye nolu yüklenme ve kefalet senedi hükümlerine göre sorumluluğunun tespiti gerekeceği açıktır. Adı geçen yüklenme senedi bir bütün halinde incelendiğinde davalı hakkında 4. maddesinin uygulanacağı anlaşılmaktadır. Sözü edilen bu maddede “…. öğrenimimi bırakmam ya da başarısız olmam halinde, kadrom ile ilişiğim kesilerek, bana yapılan masrafların tümünü yasal faizi ile birlikte nakden veya defaten …. ” ödeneceği taahhüt edilmiştir.
Buna göre, davalının sorumlu olacağı kısım öğretim ve eğitim için yapılan masraflar olup, araştırma görevlisi kadrosunda bulunmanın karşılığı olan maaş ödemeleri bunun dışında kalmaktadır.
Somut olayda, davacı vekilince dava dosyası içerisine sunulan ve davalıya ödendiği belirtilerek tahsili istenen masraf çizelgesinin incelenmesinde, davalıya maaş ödemeleri dışında ayrıca 1.653,50 TL yurt içi sürekli görev yolluğu ödemesinin de bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle, mahkemece taahhütnamenin bu hükümleri ile davalıya eğitimi nedeniyle maaş ödemeleri dışında yapılan masraflar (yolluk ödemesi) dikkate alınarak, davalıların bu kısımdan sorumlu tutulması gerekirken, yüklenme senedinde davalıya ödenen maaşların ve yolluğun harcama kalemi olarak sayılmadığı gerekçesiyle davanın tamamen reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.