YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17945
KARAR NO : 2014/16593
KARAR TARİHİ : 20.11.2014
MAHKEMESİ : Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/10/2013
NUMARASI : 2012/155-2013/369
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi kurulu raporu yeterli değildir.
Şöyle ki;
1-Bilirkişi kurulunca somut emsal alınan İ.Ç. Mahallesi (U. Mahalleler) .. ada .. parsel sayılı taşınmazın dava konusu taşınmazla karşılaştırılması sonucunda; dava konusu taşınmazın emsal taşınmazdan %45 daha değerli olduğu kabul edilmek suretiyle değerlendirme yapılmış ve mahkemece de bu rapora dayalı olarak hüküm kurulmuştur.
2942 Sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmazın ve emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyadaki kayıtlara göre 2012 yılında dava konusu taşınmazın emlak vergisine esas değeri 143,12 TL, emsal alınan İ.Mahallesi (U.Mahalleler) ..ada .. parselin ..sokağa cephesinin 143,12 TL, U. Caddesine olan cephesinin değeri ise 229,01 TL’dir. Emlak vergi değerleri bakımından emsal taşınmaz dava konusu taşınmaz ile en fazla eşdeğer olabilecekken bilirkişi kurulunca emsalden çok daha fazla değerli olarak kabulü bu emsalin uygun emsal olmadığı izlenimini vermektedir. Buna göre, emsal karşılaştırmasında vergi oranlarına ters düşmeyecek değerlendirme imkanı veren uygun emsaller bulunabileceği gibi aynı kamulaştırma kapsamında Dairemizce incelenen ve Dairenin 2014/11819 E-13391 K, 2014/11820 E-2014/13392 K (Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/461 E-2014/209 K, 2013/460E-2014/208 K) sayılı dosyalarında Kaynak Mahallesi 2825 ada 15 parsel sayılı taşınmazın 26.06.2009 tarihli satışı emsal alınmak suretiyle yapılan değerlendirmeye göre verilen karar Dairemizce fazla yatırılan (idareye iade edilecek) bedel yönünden düzeltilerek onandığı dikkate alındığında dava konusu taşınmazın değerlendirilmesinde açıklanan hususlar gözetilerek değerlendirme yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabule göre de;
2-Dava konusu taşınmazın tapu kaydında “M. U. C. ve N. Çevresindeki Tescilli İzmir II Numaralı Kültür ve Tabiat Anıtsal Yapıların Koruma Alanında Bulunmaktadır” şeklinde mevcut şerhin, taşınmazın değerinde oluşturması kaçınılmaz olan değer kaybı ile ilgili olarak, inşaat yoğunluğu, proje çeşitliliği, kat sayısı vs. gibi hususlarda anıtsal yapı koruma alanı dışında kalan komşu parseller ile dava konusu taşınmaz arasında değer kaybı yönünde olumsuz bir durum meydana getirip getirmediği belediye imar müdürlüğü ve koruma kurulundan sorularak yazı cevaplarını karşılar ek rapor alınarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemiş olması,
3-Mahkemece tespit edilen ve davacı tarafından yatırılan kamulaştırma bedelinin hükümle birlikte davalıya ödenmesine karar verildiğine göre dava tarihinden itibaren dört aylık sürenin bittiği tarihten, karar tarihine kadar tespit edilen kamulaştırma bedeline faiz uygulanması gerekirken faizin hangi tarihe kadar uygulanacağının kararda gösterilmemesi,
Doğru görülmüştür.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, 20.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.