YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1677
KARAR NO : 2014/7200
KARAR TARİHİ : 17.04.2014
MAHKEMESİ : Bozkır Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/03/2013
NUMARASI : 2011/149-2013/224
Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak müdahalenin men’i, aksi halde taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalı idare tarafından yapılan jandarma karakol binasının bir bölümünün davacıya ait taşınmaz üzerine inşa edilerek haksız müdahalede bulunulduğunu belirterek, davacının müdahalesinin men’ine, mümkün olmadığı takdirde kamulaştırmasız el atmadan dolayı tazminata hükmedilmesini istemiş; mahkemece, kamulaştırmasız el atma tarihinden itibaren 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 38. maddesindeki 20 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, dava konusu taşınmaza 04.11.1983 tarihinden önce el atıldığı anlaşılmaktadır.
2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 38. maddesinin Anayasa Mahkemesi’nce iptalinden sonra 30.06.2010 tarihinde yürürlüğe giren 5999 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’na eklenen Geçici 6. madde ve iş bu geçici maddeyi değiştiren 11.06.2013 günü yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasanın 21. maddesi ile 09.10.1956 tarihinden sonraki kamulaştırmasız el atmalara yeniden dava hakkı getirildiği ve mahkemenin de kabulünde olduğu gibi taşınmaza 1976 yılından sonra el atıldığı anlaşıldığından, mahkemece işin esası incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi yerine hak düşürücü süre geçtiğinden bahisle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.