Yargıtay Kararı 18. Hukuk Dairesi 2014/15598 E. 2014/18607 K. 18.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15598
KARAR NO : 2014/18607
KARAR TARİHİ : 18.12.2014

MAHKEMESİ : Göksun Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2013/545-2013/410

Dava dilekçesinde, vakıf senedinde yapılan değişikliklerin tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm V.. M.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 103.maddesinin birinci fıkrasında, vakfın senet değişikliğinin tesciline ilişkin mahkemenin verdiği kararın tebliğ tarihinden itibaren başlayarak bir ay içinde V.. M.. tarafından temyiz edilebileceği hükme bağlandığı, mahkeme kararının usulüne uygun olarak V.. M..’ne 26.11.2013 tarihinde tebliğ edildiği ve kararın bu idare tarafından 03.12.2013 tarihinde temyiz edildiği buna göre temyiz başvurusunun süresinde olduğu anlaşılmakla; mahkemenin, 18.11.2013 gün 2013/545-2013/410 sayılı kesinleştirmeye ilişkin kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Vakıf senedinin vakfın amacını açıklayan 3. maddesinin, 3294 Sayılı Kanuna uygun olarak “Bu vakfın amacı, 3294 sayılı Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Kanunu’nun amaç ve kapsamına giren faaliyet ve çalışmalar yapmak, diğer kanun ve bu doğrultuda düzenlenmiş mevzuatla vakıflara açıkça tevdi edilmiş görevleri ifa etmektir” şeklinde düzenlenmesi gerekirken bu hususlara dikkat edilmeden hazırlanan değişikliğin tesciline karar verilmesi,
2-294 Sayılı Kanunun 5263 Sayılı Kanun ile değişik 9. maddesinin (c) bendinde, Sosyal Yardımlaşma ve D.. Vakıfları yapacakları tüm muameleler dolayısıyla her türlü harçtan muaf tutulmuş olup, bu muafiyet vakfın doğrudan yapacağı işlemleri kapsamaktadır. Vakfın yargı harcından muaf tutulabilmesi için bunun yasada açıkça belirtilmiş olması gerekir. Anılan yasa maddesinde vakfın yargı harcından muaf tutulmadığı gözetilerek davacı vakıftan 492 sayılı Harçlar Yasası’na bağlı 1 Sayılı Tarifede öngörülen başvurma ve karar harcı alınması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Kabule göre de; vakfın sadece değiştirilmesi istenilen maddeler dışında gerekli olmadığı halde vakıf senedinin tamamının yeniden düzenleme şeklinde noterden düzenlenmiş olması, bu düzenleme yapılırken maddi hatalar yapılması ve gerek olmadığı halde kurucu iradeye aykırı olacak şekilde vakfın malvarlığını düzenleyen 4. maddede değişiklik yapılması,
Doğru görülmemiştir.
Mahkemece yapılacak iş; davacı tarafa yukarıda belirtilen hususların yerine getirilmesi için süre verilip yeniden düzenleme şeklinde noter senedi hazırlatılması ve Türk Medeni Kanunu’nun 112-113 ve Vakıflar Yönetmeliği’nin 14. maddeleri gereğince V.. M..’nün de görüşü alındıktan sonra oluşacak sonuca göre bir karar vermektir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.