YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15368
KARAR NO : 2014/16304
KARAR TARİHİ : 17.11.2014
MAHKEMESİ : Tarsus 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/12/2013
NUMARASI : 2012/25-2013/309
Dava dilekçesinde kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı taşınmaz bedeli ile ecrimisil istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün temyiz incelemesi taraf vekillerince, incelemenin duruşmalı olarak yapılması ise davacılar vekili tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz edenlerden davacılar vekili Av.İ. C. geldi. Davalı adına gelen olmadı. Gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosya eksiklik nedeniyle geri çevrilmiş bu kez iade edilmekle dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde, bilirkişi kurullarının münavebeye aldığı ürünlerin dekar başına verimi, T. Gıda, Tarım ve Hayvancılık İlçe Müdürlüğü’nün daha önceki yıllar için belirlenmiş bulunan verim miktarları ile karşılaştırıldığında genellikle düşük olduğu görülmektedir. Örneğin, buğdayın verimi 2008-2011 yılları arasında 550-600 kg/dekar iken 2012 yılında 500 kg/dekar olduğu, buğday samanının verimi önceki yıllarda 300-400 kg/dekar iken 2012 yılında 250 kg/dekar olduğu, yazlık domatesin verimi geçmiş yıllarda 7000-8000 kg/dekar iken 2012 yılında 6000 kg/dekar olduğu, marulun verimi ise eski yıllarda 4000-4500 adet/dekar iken 2012 yılında 4000 adet/dekar olduğu, 2012 yılında verim miktarları düşerken sözü edilen ürünlerin satış fiyatlarının da azaldığı gözönünde tutulduğunda Tarsus ilçesi sınırları içerisinde sulu tarım arazisi niteliğindeki taşınmazların normal koşullarda verim durumunun geçmiş yıllara göre bir yılda bu denli değişip azalmış olmasını olağan saymaya imkan yoktur. Bu tespit ile yapılan değerlendirmede farklı idareler tarafından farklı amaçla yapılan kamulaştırmalarda 2012 yılı değerlendirme tarihi itibariyle farklı fiyatlara ulaşıldığı görülmüştür. Bu durum ise bilimsel yöntemle değer tespiti yapılması ilkesine aykırılık oluşturmaktadır.
Buna göre, yörenin doğal iklim koşulları, toprak yapısı ve üretim tekniği olağanüstü bir değişikliğe uğramış olmadıkça -ki böyle bir durumun varlığı ileri sürülüp yöntemince kanıtlanmış olmadığına göre- taşınmazın veriminde birden bire azalma olması inandırıcı olmaktan uzaktır. Şu halde gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğünce, verim miktarı ya önceki yıllarda yüksek ya da 2012 yılında düşük gösterilmiştir. Ancak, yukarıda değinilen ürünlerin verimi geçmiş yıllarda istikrarlı olup, yıllara göre fazla bir değişiklik arz etmediği de dikkate alındığında, 2012 yılında mahkemeye gönderilen veri cetvellerinin gerçeği yansıtmadığı izlenimi uyandırmaktadır.
Saptanan bu durum karşısında ve aynı kamulaştırma bölgesinde, aynı kamulaştırmaya dayalı olarak açılan ve Dairemizce daha önce incelenen Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 01.11.2013 gün, 2012/275 E – 2013/462 K. sayılı dosyasında hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda, münavebeye alınan ürünlerin değerlendirme tarihi (2012 yılı) itibarıyla dekar başına ortalama verimi ve üretim giderleri ile kg. başına ortalama toptan satış fiyatlarını içeren Tarsus ile çevre il ve ilçelerin (Mersin, Silifke, Erdemli) gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüklerinden getirtilen veri cetvelleri esas alınarak değer belirlendiği, mahkemesince buna dayalı hüküm kurulduğu, söz konusu kararın Dairemizce 24.03.2014 gün ve 2014/609 E – 5391 K. sayılı ilamla uygun bulunup salt faiz uygulanması yönünden düzeltilerek onandığı dikkate alındığında mahkemece, öncelikle bilirkişi kurullarınca münavebeye alınan ürünlerin değerlendirme tarihi (2012 yılı) itibarıyla dekar başına ortalama verimi ve üretim giderleri ile kg. başına ortalama toptan satış fiyatlarını içeren veri cetvellerinin çevre il ve ilçelerin (Mersin, Silifke, Erdemli) gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüklerinden getirtilerek dosyaya konulmasından sonra, 2942 sayılı Yasanın 4650 sayılı Yasayla değişik 11.maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi uyarınca dava konusu taşınmazın kamulaştırma bedelinin resmi verilere ve gerçeğe uygun biçimde yöntemince tespiti için bilirkişi kurulundan (yukarıda sözü edilen dosyada münavebeye mısır yerine buğdayın alındığı ve bu hususun Dairece uygun bulunduğu da gözetilerek) ek rapor alınması ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerektiği düşünülmeden bilirkişi kurulunca 2012 yılı Tarsus verilerinin sağlıklı olmadığı gerekçesi ile taşınmazın değerlendirilmesinde 2012 yılı dahil olmak üzere son 5 yılın verim ortalamalarının esas alınması suretiyle taşınmaz bedeli ve ecrimisil belirlenmesi,
2-Yargılama giderlerinin içine 24,30 TL maktu harcın ilavesi yerine davanın başında alınan 163,35 TL peşin harç dahil edilerek fazla yargılama giderinin davalı tarafa yüklenmesi,
Kabule göre de;
3-Davada ret edilen kısım olmadığı halde davalı lehine vekalet ücreti takdir edilmemesi gerekirken davalı yararına vekalet ücreti verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı yararına takdir edilen 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 17.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.