Yargıtay Kararı 18. Hukuk Dairesi 2014/12951 E. 2014/12665 K. 15.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12951
KARAR NO : 2014/12665
KARAR TARİHİ : 15.09.2014

MAHKEMESİ : Çorum 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 01/11/2013
NUMARASI : 2012/1086-2013/800

Dava dilekçesinde, evlat edinmeye dair yabancı mahkeme kararının tenfizi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı Anıl’ı, Cenap ve Suzane Erkan’ın Almanya’da evlat edindiklerini ileri sürerek evlat edinmeye dair yabancı mahkeme kararının tenfizini istemiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunun 50. maddesinde; “Yabancı mahkemelerden hukuk davalarına ilişkin olarak verilmiş ve o devlet kanunlarına göre kesinleşmiş bulunan ilâmların Türkiye’de icra olunabilmesi yetkili Türk mahkemesi tarafından tenfiz kararı verilmesine bağlıdır.” 54. maddesinde tenfiz şartları sayılarak tenfizi istenilen ilamın kamu düzenine açıkça aykırı olmaması gerektiği belirtilmiş, 14. maddesinde ise; “Evlât edinme ehliyeti ve şartları, taraflardan her birinin evlât edinme anındaki millî hukukuna tâbidir. Evlât edinmeye ve edinilmeye diğer eşin rızası konusunda eşlerin millî hukukları birlikte uygulanır. Evlât edinmenin hükümleri evlât edinenin millî hukukuna, eşlerin birlikte evlât edinmesi hâlinde ise evlenmenin genel hükümlerini düzenleyen hukuka tâbidir.” hükmü yer almaktadır.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 309. maddesinde; “Evlât edinme, küçüğün ana ve babasının rızasını gerektirir.” evlat edinmenin hükümleri başlıklı 314. maddesinde ise; “Ana ve babaya ait olan haklar ve yükümlülükler evlât edinene geçer. Evlâtlık, evlât edinenin mirasçısı olur.” hükmü düzenlenmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davacı Anıl’ın 28.06.1989 tarihinde doğduğu, nüfusa Cenap ve Suzane çocuğu olarak Cenap’ın evlilik içi doğum beyanı üzerine 03.07.1989 tarihinde tescil edildiği, 26.03.2010 tarihli Adli Tıp raporuna göre ise Anıl’ın Cenap’ın oğlu olmadığı, Almanya S..Yerel Mahkemesinin 27.12.1991 tarih ve 7 XVI 181 sayılı kararı ile Suzan tarafından Anıl’ın evlatlığa kabul edildiği ve mahkemece bunun onaylandığı, Günay Ö..tarafından Anıl’ın gerçekte Süheyla ve Haydar’ın oğlu olduğu halde teyzesi Suzane ile Cenap’ın çocuğuymuş gibi gerçeğe aykırı beyana dayalı olarak nüfusa tescil edildiği ileri sürülerek Anıl’ın nüfus kaydının düzeltilmesi için Çorum 2. Asliye Hukuk Mahkemesinde 2013/105 esas sayılı davanın açıldığı ve halen bu davanın derdest olduğu, evlat edinme kararının tenfizi için açılan davada mahkemece Anıl’ın halen Suzane ve Cenap’ın çocuğu göründüğü gerekçesiyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Az yukarıda gösterilen yasal düzenlemeler karşısında evlat edinme ilişkisinin mahkeme kararı ile kurulacağı, evlat edinilmek istenen Anıl’ın kayden Suzane’nin öz çocuğu göründüğü ama bu kaydın gerçeği yansıtmadığı ve düzeltilmesi için dava açıldığı, nüfus kaydının düzeltilmesi davasında verilecek hükmün evlat edinme kararının tenfizine ilişkin bu davanın sonucunu da etkileyeceği gözetilmeden eksik incelemeyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.