YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11224
KARAR NO : 2014/13388
KARAR TARİHİ : 25.09.2014
MAHKEMESİ : Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/10/2013
NUMARASI : 2012/184-2013/368
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi kurulu raporu yeterli değildir.
Şöyle ki;
1-Bilirkişi kurulunca somut emsal alınan İ…. Ç…. Mahallesi (U…Mahalleler) …ada 1 Parsel sayılı taşınmazın dava konusu taşınmazla karşılaştırılması sonucunda; dava konusu taşınmazın emsal taşınmazdan %35 daha değerli olduğu kabul edilmek suretiyle değerlendirme yapılmış ve mahkemece de bu rapora dayalı olarak hüküm kurulmuştur.
2942 Sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmazın ve emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyadaki kayıtlara göre 2012 yılında dava konusu taşınmazın emlak vergisine esas değeri 143,12 TL emsal alınan İ…. Mahallesi (U…Mahalleler)….ada 1 parselin 2001 sokağa cephesinin 143,12 TL U… Caddesine olan cephesinin değeri ise 229,01 TL dir. Bu durumda Emlak vergi değerleri bakımından emsal taşınmazın dava konusu taşınmazın değerinden daha fazla olduğu ve vergi değerlerinin bilirkişi kurulu tarafından yapılan değerlendirmeye ters düşecek nitelikte olduğu açıktır. Dolayısıyla emsal taşınmazın uygun emsal olduğunun kabulü mümkün olmayıp, dava konusu taşınmaza vergi değerleri itibarıyla daha uygun emsaller bulunabileceği gibi aynı kamulaştırma kararı nedeniyle Dairemize intikal eden ve aynı gün temyiz incelemesi yapılan Dairenin 2014/11819E-13391K, 2014/11820E-2014/13392K (Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2013/461E-2014/209K, 2013/460E-2014/208K) sayılı dosyalarında K…Mahallesi …. ada 15 parsel sayılı taşınmazın 26.06.2009 tarihli satışı emsal alınmak suretiyle yapılan değerlendirmeye göre verilen karar Dairemizce fazla yatırılan (idareye iade edilecek) bedel yönünden düzeltilerek onandığı dikkate alındığında dava konusu taşınmazın değerlendirilmesinde K… Mahallesi…. ada 15 parsel sayılı taşınmazın 26.06.2009 tarihli satışı dikkate alınarak değerlendirme yapan ek rapor sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Dava konusu taşınmazın üzerindeki binanın, Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca yayımlanan 2012 yılına ait Yapı Yaklaşık Birim Maliyetleri Cetveline göre 3. sınıf A grubu yapı olarak değerlendirilmesi gerekirken 2. sınıf B grubu yapı olarak değerlendirilerek düşük kamulaştırma bedeli hesaplanmış olması,
Kabule göre de;
3-Dava konusu taşınmazın tapu kaydında “Manisa Ulu Cami ve N…Çevresindeki Tescilli İzmir II Numaralı Kültür ve Tabiat Anıtsal Yapıların Koruma Alanında Bulunmaktadır” şeklinde tapu kaydında mevcut şerhin, taşınmazın değerinde oluşturması kaçınılmaz olan değer kaybı ile ilgili olarak, inşaat yoğunluğu, proje çeşitliliği, kat sayısı vs. gibi hususlarda anıtsal yapı koruma alanı dışında kalan komşu parseller ile dava konusu taşınmaz arasında değer kaybı yönünde olumsuz bir durum meydana getirip getirmediği belediye imar müdürlüğü ve koruma kurulundan sorularak yazı cevaplarını karşılar ek rapor alınarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemiş olması,
4-Tespit edilen kamulaştırma bedeline uygulanacak faizin karar tarihine kadar olacağının hükümde gösterilmemiş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 25.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.