YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10569
KARAR NO : 2014/16042
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
MAHKEMESİ : Reyhanlı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2014
NUMARASI : 2012/363-2014/294
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-2942 Sayılı Yasanın 4650 Sayılı Yasa ile değişik 11. maddesinin 1. fıkrasının (f) bendi uyarınca bilirkişi kurulu, arazi niteliğindeki taşınmaz malın kamulaştırma tarihindeki mevki ve şartlarına göre ve olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirini esas tutarak düzenleyeceği raporda, bedelin tespitinde etkili olacak bütün nitelik ve unsurları ve her unsurun ayrı ayrı değerini belirtmek suretiyle ve ilgililerin de beyanını dikkate alarak gerekçeli bir değerlendirme raporuna dayalı olarak taşınmaz malın değerini tespit etmelidir.
Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarında ise özel ve dikkate alınması gereken haklı bir neden bulunmadıkça tarım arazilerinin olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden bilimsel yöntemle yapılacak değerlendirmede münavebeye alınacak ürünler için aynı Yasanın 4650 Sayılı Yasa ile değişik 15. maddesinin son fıkrası hükmü uyarınca, kamulaştırma belgelerinin mahkemeye verildiği gün itibarıyla dekar başına elde edilecek ortalama verim, üretim gideri ve toptan satış fiyatına ilişkin olarak ciddi istatistiki bilgilere dayalı olduğu bilinen o yerdeki tarım müdürlüğü verilerinin esas alınması aranmaktadır.
Bu sebeple, münavebeye alınan ürünlerin değerlendirme tarihi olan 2012 yılı itibarıyla sulu şartlarda buğdayın dekar başına ortalama verimi 650 kg, samanın 250 kg, (Reyhanlı Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2012/353-2013/369 E-K, Dairenin 2014/9126-11387 E-K sayılı bozma ilamından) II. ürün mısırın 1100 kg, pamuğun 625 kg olduğu halde; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda sırasıyla dekar başına ortalama verimin 700 kg, 400 kg, 1150 kg ve 675 kg alınması ve pamuğun ortalama satış fiyatı 1,30 TL olmasına rağmen 1,35 TL alınması suretiyle yanlış değer hesaplanmış olması,
2- Aynı kamulaştırma nedeniyle, bu kamulaştırma kapsamında kalan ve dava konusu taşınmazla aynı bölgeden gelip Dairemizce incelenen (Reyhanlı Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/407 Esas 2014/296 Karar, Dairenin 2014/10567 Esas-2014/15008 Karar sayılı dosyası) tespit ve tescil davalarında %20 oranında objektif artış verilmesi benimsenmiş ve bu yönü ile mahkeme kararları bozulmuş olup dava konusu taşınmazın konumu, bilirkişi raporlarında yazılı özellikleri gözönünde bulundurulduğunda, objektif değer artırıcı unsur oranının %20 olacağı gözetilmeden %10 oranı alınması suretiyle kamulaştırma bedeli tespit eden bilirkişi kurulu raporuna göre hüküm kurulması,
3-Kamulaştırma Kanunu’nun 27. maddesi gereğince acele el koyma dosyasında tespit edilen ve davalılar adına 10.12.2012 tarihinde bankaya bloke edilen acele el koyma bedeli olan 18.176,80 TL yönünden dava tarihinden itibaren dört aylık sürenin bittiği tarih olan 20.11.2012 tarihinden 10.12.2012 tarihine kadar, toplam kamulaştırma bedelinden acele koyma dosyasında tespit edilip bankaya bloke edilen bedelin mahsup edilerek kalan fark bedeline ise dava tarihinden itibaren dört aylık sürenin bittiği 20.11.2012 tarihinden karar tarihine kadar faiz uygulanması gerekirken kamulaştırma bedelinin tamamına 19.11.2012 tarihinden itibaren karar tarihine kadar faiz işletilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 13.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.