Yargıtay Kararı 18. Hukuk Dairesi 2013/20635 E. 2014/9437 K. 29.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/20635
KARAR NO : 2014/9437
KARAR TARİHİ : 29.05.2014

MAHKEMESİ : Amasya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/10/2013
NUMARASI : 2012/300-2013/546

Dava dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderleri nedeniyle davalıya ödenen 28.469,41 TL’nin 1.000,00 TL’si ile bu paranın ödenmesi için kredi çekilmesi nedeniyle uğranılan 15.896,22 TL zararın 1.000,00 TL’si olmak üzere 2.000,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin 28.09.2010 tarihinde araştırma görevlisi olarak Amasya Üniversitesinde öğretim görevlisi olarak çalışmaya başladığını, 2547 sayılı Yasanın 35. maddesi kapsamında master öğrenimi için Gazi Üniversitesine gönderildiğini, 2011 yılı Temmuz ayında Gazi Üniversitesinde öğretim üyesi yetiştirme programı için kadro açıldığını, davacının bu kadroya atanmayı başvurusu üzerine kazandığını, davalı üniversitenin muvafakat vermemesi nedeniyle kazandığı yeni kadroya geçebilmek için istifa etmek zorunda kaldığını, tahakkuk ettirilen borcu ödemek amacıyla taahhütnamede kefil olan babası İbrahim Ç. D. tarafından 10.11.2011 tarihinde kredi çekmek zorunda kalındığını ileri sürerek taahhütname (kefalet senedi) karşılığında davalı üniversite hesabına yatırılan 28.469,41 TL nin, bu paranın ödenmesi için çekilen kredi nedeniyle uğranılan 15.896,22 TL zararın fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik toplam 2.000,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte tahsilini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı tarafından Gazi Üniversitesinde yüksek lisans yapmak üzere gönderilmesinden önce, davalı üniversiteye verilen Tokat 2. Noterliğinin 19.01.2011 tarih ve 548 yevmiye sayılı taahhütnamesinde Gazi Üniversitesinde lisansüstü eğitim için geçici olarak görevlendirilmesi nedeniyle Amasya Üniversitesine dönüp mecburi hizmet ifa edileceği taahhüt edilmiş ve davacının mecburi hizmet yapmak üzere Amasya Üniversitesine dönmediği anlaşılmıştır. Davacı, taahhütnamenin (kefalet senedi) 2. maddesinde “mecburi hizmetim bitmeden istifa ederek ayrılmam, çekilmiş sayılmam veya bir ceza nedeniyle memurluktan çıkarılmış olmam halinde bana yapılan ödemelerin tümünü eksik kalan mecburi hizmet süremle orantılı olarak %50 fazlası ve yasal faizi ile birlikte nakden ve defaten ya da bana verilen süre içinde eşit taksitlerle ödeyeceğimi…” şeklinde taahhütte bulunulmuş olup, bu taahhütnamenin imzalandığı ve davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 818 sayılı Türk Borçlar Kanununun 24. ve devamı maddeleri anlamında hata, hile veya tehdit altında kendisine imzalatıldığını ileri sürmemiştir. Davacının özgür iradesi ile davalı üniversiteye böyle bir yüklenme senedi vermesini yasaklayan bir yasal düzenleme olmadığı gibi, davacı Gazi Üniversitesine kendi iradesi dışında da gönderilmiş değildir. O halde bu taahhütname davacıyı bağlar niteliktedir. Kaldı ki davalı üniversitece yükümlülükler yerine getirilmiş, davalı tarafından ise yerine getirilmemiştir. Davacının halen taahhütname gereğince mecburi hizmet yükümlülüğü devam ettiğine göre, adına tahakkuk edilen miktarı ödemekle sorumlu olup, ortada taahhütnameyi geçersiz kılan bir durum da bulunmamaktadır. Buna göre mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, 2547 sayılı Yasa’nın 35. maddesinde yapılan ödemelerin geri alınabileceğine dair hüküm bulunmadığı, bu konudaki taahhütnamenin geçerli olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 29.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.