Yargıtay Kararı 18. Hukuk Dairesi 2013/16121 E. 2014/1524 K. 06.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16121
KARAR NO : 2014/1524
KARAR TARİHİ : 06.02.2014

MAHKEMESİ : Yayladağı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/05/2013
NUMARASI : 2012/75-2013/69

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atmanın önlenmesi ve ecrimisil bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın hak düşürücü süreden reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dava dilekçesinde; davalının dava konusu taşınmazın 5.223,52 m²’lik alanının etrafını duvar örmek suretiyle karakol olarak kullandığını bu suretle taşınmaza haksız müdahale ettiğini belirterek müdahalesinin men’ine, kâl ve ecrimisile hükmedilmesini istemiş, mahkemece kamulaştırmasız el atma tarihinden itibaren 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 38. maddesindeki 20 yıllık hak düşürücü sürenin geçmesi nedeniyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre dava konusu taşınmaza 04.11.1983 tarihinden önce el atıldığı anlaşılmıştır.
2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 38. maddesinin Anayasa Mahkemesince iptalinden sonra 30.06.2010 tarihinde yürürlüğe giren 5999 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’na eklenen Geçici 6. madde ile iş bu geçici maddeyi değiştiren 11.06.2013 günü yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasanın 21. maddesinin Geçici 6. madde ile 09.10.1956 tarihinden sonraki el atmalarda yeniden dava hakkı getirilmiştir. Dava konusu taşınmaza da tanık beyanlarına göre 40-50 yıl önce el atıldığı beyan edildiğine göre mahkemece işin esası incelenerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken davanın hak düşürücü süre yönünden reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.