Yargıtay Kararı 18. Hukuk Dairesi 2013/15519 E. 2014/1459 K. 04.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15519
KARAR NO : 2014/1459
KARAR TARİHİ : 04.02.2014

MAHKEMESİ : Tavşanlı 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/06/2013
NUMARASI : 2013/216-2013/475

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Bozma sonrası mahkemece davanın kabulü ile birleşen 2011/523 E-2011/457 K. sayılı dosyası yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece bozmaya uyulmuşsa da, gereği yerine getirilmemiştir.
Şöyle ki;
1-Bozma ilamının 1. bendinde dava konusu taşınmaz ile emsal taşınmazın 2009 yılına ilişkin belediyece emlak vergisine esas olmak üzere belirlenen asgari m² bedellerinin getirtilerek bilirkişi raporu denetlenmeden hüküm kurulmuş olması nedeniyle mahkeme kararı bozulmuş ise de; bu hususun yerine getirilmemiş olduğu anlaşılmaktadır. 2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin dava konusu taşınmaz ile emsal taşınmazın karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerektiğinden dava konusu ve emsal alınan taşınmazların emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğundan bu farklılık ve çelişkinin giderilmesi gerektiği dikkate alınmadan düzenlenen bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması,
2-Dava konusu taşınmazın bulunduğu mevkide genellikle otopark olarak kiraya verildiği belirtildiğine göre; varsa emlak kira sözleşmeleri ibraz ettirilerek buna göre düzenlenecek bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması gerekirken soyut ifadelerle ecrimisil bedeli hesaplayan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması,
3-11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarında “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir” ve “Bu fıkra hükmü, bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” hükmü getirildiğinden kabul kararı verilen dosyada kendisini vekille temsil ettiren davalı idare lehine maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
4-Kabule göre;
Mahkemece dava konusu taşınmazın m² değeri 72 TL’den her iki parselin zemin değeri toplamı 84.816 TL belirlendiği, davacıların bu taşınmazlarda toplam 2/3 hisselerine karşılık gelen miktar 56.544 TL olduğu halde mahkemece 94.240 TL’ye hükmedilmiş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.