YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/695
KARAR NO : 2011/2176
KARAR TARİHİ : 21.02.2011
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın üzerinde irtifak … tesisi ile davacı idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı … ve … tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Kamulaştırma Yasasının 11.maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi uyarınca arazilerde değerlendirme, taşınmaz malın değerlendirme tarihindeki mevki ve şartlarına göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği yıllık net gelire göre yapılır. Net gelir çevrede ekilmesi mutad olan ürünlerin münavebesi uygulanarak ürünün döküm-hasat zamanı ortalama verimi ve toptan satış fiyatı üzerinden yapılacak hesaplama sonucu bulunan değerden üretim giderleri düşülmek suretiyle bulunur.
Birden çok ürün yetiştirilebilen yörelerde gerçek değere ulaşılabilmesi için tek ürünle yetinilmeyerek çevrede ekilmesi mutad olan ürünler dikkate alınır. Net gelirin hesaplanmasında münavebeye alınan ürünlerin dekar başına verimi ve üretim gideri ile satış fiyatlarının o yer Tarım Müdürlüğünden getirtilecek listelerde yazılı verilere uygun olması gerekir.
Mahkemece 222, 231 ve 560 parsel sayılı taşınmazların bulunduğu yörede kuru tarım arazilerinde ekilmesi mutad olup münavebeye alınacak ürünlerin neler olduğu, bu ürünlere ait ilçe genelinde geçerli olan 2008 yılı ortalama toptan satış fiyatı, üretim gideri ve dekar başına verim miktarı İlçe Tarım Müdürlüğünden sorulup bilirkişi kurulundan ek rapor alınarak hüküm kurulması gerekirken bilirkişi kurulunun dava konusu 222, 231 ve 560 parsel sayılı taşınmazların kuru tarım arazisi olduğu, 560 parsel sayılı taşınmazın %30’luk kısmı ile diğerlerinin tamamında buğday tarımı yapıldığı belirtilerek tek ürün buğday üzerinden değerlendirme yapan; 560 parsel sayılı taşınmazın kalan %70’lik kısmında imar ve ihya edilerek zeytin vesaire tarımı yapılabileceği, mera ve otlak olarak da değerlendirilebileceği varsayımından hareketle dekarına 1.000 TL. değer veren raporuna göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.02.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.