Yargıtay Kararı 18. Hukuk Dairesi 2010/9392 E. 2011/3046 K. 07.03.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/9392
KARAR NO : 2011/3046
KARAR TARİHİ : 07.03.2011

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme ile alınan bilirkişi kurulu raporu hükme yeterli değildir.
Şöyle ki;
1-Sulu tarım arazisi niteliğinde olduğu saptanan taşınmazın olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirin hesaplanmasında taşınmazın bulunduğu İl Tarım Müdürlüğünün sulu şartlarda dekar başına verim, üretim gideri ve toptan satış fiyatına ilişkin verilerinin ortalama değerlerinin esas alınması gerekir. Dosyaya getirtilen veri cetvellerine göre dekar başına ortalama verim buğdayda 425 kg. olduğu halde bilirkişi kurulu raporunda 500 kg. alınmak suretiyle değerlendirme yapılması,
2-Salçalık biber ürününün 2009 yılı resmi verilerinin dosyaya getirtilip raporun denetlenmemesi,
3-Yargıtay’ın kararlılık kazanmış uygulamaları, herhangi bir ürünün verimi, fiyatı veya üretim maliyetinde olağanüstü artış veya düşüşler yaşanan yıllarda bu ürünün münavebeye alınmaması gerektiği yönündedir. Bilirkişi raporunda bu yönde bir açıklama bulunmamakla birlikte dairece daha önce incelenen dava dosyalarından (Mahkemenin 2009/183-2010/131, Dairenin 7989 E.) kavun ürünü veriminin 2009 yılında salgın bitki hastalıkları ve zararlılar nedenleriyle bölgenin geçmiş yıllar ortalamalarından çok düşük olduğu bilinmektedir. Bu durumda kavunun münavebeye alınmaması, onun yerine bölgede sulu koşullarda mutat olarak ekimi yapılan ürünlerden birinin münavebeye alınması suretiyle değerlendirme yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, 07.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.