YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/5121
KARAR NO : 2010/7343
KARAR TARİHİ : 11.05.2010

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili ile müdahil vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarında; tarım arazilerindeki değerlen- dirmenin taşınmazın yer aldığı ilçede ekilmesi mutad olan ve münavebeye alınan ürünlerin dekar başına ortalama verimi ve üretim giderleri ile kg. başına ortalama satış fiyatlarının –doğru istatistiki bilgilere dayandığı bilinen- İlçe Tarım Müdürlüğünden getirtilmesini ve raporların buna göre düzenlenmesini öngörmektedir. Münavebeye alınan ürünlerde ise, herhangi bir işlemden geçirilmeden tarlada elde edildiği haliyle satışından sağlanacak gelir esas alınarak değerlendirilmesi gerekmektedir. Durum böyleyken hükme esas alınan ek bilirkişi kurulu raporunda, münavebeye alınan şekerpancarı için İlçe Tarım Müdürlüğünden bildirilen toptan satış fiyatı uygulandığı halde, fabrikada işlenmesinden sonra elde edilecek pancar posasının da gelir kapsamına alınarak yüksek gelir belirlenmesi ve dolayısıyla taşınmaza fazla bedel biçilmiş olması,
2-10.12.2003 tarih ve 5018 sayılı Yasaya 5436 sayılı Yasa ile eklenen (1) sayılı cetvelin 40.sırasında Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri arasında gösterilmiş olup, bu yasal düzenleme 5436 sayılı Yasanın 18.maddesinin (f) bendi uyarınca 01.01.2006 tarihinde yürürlüğe girmiştir.Buna göre, genel bütçe kapsamında kalan Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünün 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi hükmüne göre (1) sayılı tarifedeki yargı harçlarından müstesna tutulduğu gözetilmeden karar harcının alınmış olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.05.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.