YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2007/4643
KARAR NO : 2007/5988
KARAR TARİHİ : 25.06.2007
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme ile alınan bilirkişi kurulu raporları hüküm kurmaya yeterli değildir.
Şöyle ki;
1-Bilirkişi kurulu raporlarına göre, somut emsal olarak alınan 7473 ada 1 parsel sayılı taşınmaz toptan manifatura ve konfeksiyon mağazalarının olduğu bir yerdedir. Emsalin bulunduğu yer ve niteliği dikkate alındığında satışın zemine değil üzerindeki dükkanlara yönelik olduğu kabul edilmelidir. Her ne kadar bilirkişi raporlarında zemin üzerindeki yapıların değeri satış bedelinden düşülmüş ise de, bu şekilde yapılan hesaplamada dükkanların ticari değeri yer almamıştır ve gerçekte bu değerin objektif olarak tespitinin mümkün olmayacağı açıktır.
Bu husus dikkate alınmadan dava konusu taşınmazla benzerliği olmayan 1 parsel nolu taşınmazın bilirkişi kurulunca emsal alınması,
2-2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereği emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmazın emsalle karşılaştırılmasında göz önünde tutulması gerekir. Buna göre dava konusu taşınmaz ve emsallerin emlak vergisine esas tutulan asgari m2 değerlerinin ilgili Belediye Başkanlıklarından (2006 yılı itibarıyla) getirtilerek karşılaştırılması ve değerlendirmeye esas alınan oranlar fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişkinin giderilmiş olması gerekir. Hükme esas bilirkişi raporlarında ise vergi değerleri yönünden gerekli karşılaştırmanın tam olarak yapılmamış olması,
Doğru görülmemiştir.
Mahkemece açıklanan hususlarda bozma nedenlerini karşılar biçimde ek raporlar alınmalı, raporların bozmaya uygunluğu denetlenmeli ve oluşacak sonuç doğrultusunda karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK’nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 25.6.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.