YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2007/1901
KARAR NO : 2007/4277
KARAR TARİHİ : 15.05.2007

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Hükme esas alınan bilirkişi kurulunca somut emsal olarak alınan 11 parsel numaralı taşınmaz nitelik, yüzölçüm ve değeri itibarıyla dava konusu taşınmazla benzer özelliklere sahip değildir.
2942 Sayılı Yasanın 4650 sayılı yasayla değişik 11. maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca arsalarda dava konusu taşınmazla karşılaştırılacak taşınmazların emsal niteliğinde olması gerekir. Örneğin, benzer yüzölçümlerde bitişik ya da yakın adalarda bulunmak, aynı imar müsadesine sahip olmak, fiyatlarda en azından yaklaşık değerde olmak gibi nitelikler “emsal” in seçilmesine esas alınması gereken unsurlardandır. Bilirkişi raporunda dava konusu taşınmazın yaklaşık 107 katı değerinde olduğu bildirilen ve aralarında büyük değer farkı bulunan emsalin emsal niteliğinde kabulü mümkün değildir. Değer ve nitelik bakımından benzerlik taşımayın taşınmaz emsal alınamaz.Kaldı ki,emsal taşınmazın 20.11.1995 satış tarihinde tamamı 3.600.000.000 TL’ye
satıldığı halde bilirkişi kurulunca 1/3 payı satılmış gibi değerlendirme yapılması da doğru değildir. Bu nedenle, tarafların vereceği ya da resen belirlenecek dava konusu taşınmaza emsal olabilecek taşınmazlar bulunup tapu kayıtlarının dosyaya getirtilmesi ve bilirkişi kurulundan uygun emsale göre değerlendirme yapan ek rapor alınması gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.