YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/6313
KARAR NO : 2006/8851
KARAR TARİHİ : 09.11.2006
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde bağımsız bölümünün depo olan cinsinin dükkan olarak değiştirilmesine ilişkin tescilin iptali ile tapu sicilinin eski hale getirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dava dilekçesinde müvekkillerinin dava konusu anataşınmazda 1 nolu bağımsız bölümün, davalı …’nın ise aynı apartmanın … katındaki depo niteliğinde olan 12 nolu bağımsız bölümün maliki olduklarını, adı geçen davalının 2981 Sayılı Yasaya göre düzenlenen projesine dayanarak Tapu Sicil Müdürlüğüne cins tashihi talebinde bulunduğunu, yeni atanan Tapu Sicil Müdürünün hukuki hatasından yararlanarak 28.2.2001 günü 801 yevmiye no.su ile diğer kat maliklerinin muvafakatını almadan cins tashihi yaptırdığını, bu işlemin mevzuata ve uygulamaya aykırı usulsüz olduğunu ileri sürerek cins tashihi işleminin iptalini, tapu sicilinin eski hale getirilmesini, 2.6.2003 günlü dilekçesi ile de yukarıdaki taleplerinin yanında ayrıca yolsuz tescilin iptalini istemiş, mahkemece depo niteliğindeki bağımsız bölümün işyeri olarak kullanılmasının (cins) nitelik değişikliği olarak kabul edilemeyeceği, bu nedenle Kat Mülkiyeti Yasasının 24. maddesi gereğince kat maliklerinin muvafakatına gerek olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; dava konusu 12 bağımsız bölümlü anataşınmazın 1 nolu bağımsız bölümünün davacılar adına, 12 nolu bağımsız bölümün ise depo olarak davalı … üzerine kayıtlı bulunduğu, dava konusu anataşınmazda 3.6.1967 tarihinde kat mülkiyeti kurulduğu, anataşınmazın kat mülkiyeti kurulmasına esas teşkil eden onaylı mimari projesinde 12 nolu bağımsız bölümün
10/200 arsa paylı depo olarak gösterildiği ve kat mülkiyeti kütüğünün 459. sayfasında dava konusu 12 nolu bağımsız bölümün “depo” olan cinsinin 28.2.2001 tarih ve 1416 yevmiye ile çizilerek “dükkan” olarak yazıldığı anlaşılmaktadır.
634 Sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının birinci maddesinin birinci fıkrasında tamamlanmış bir yapının kat, daire, … bürosu, dükkan, mağaza, mahzen ve depo gibi bölümlerinde ayrı ayrı ve başlı başına kullanılmaya elverişli olanları üzerinde o taşınmazın maliki veya ortak malikleri tarafından bu yasa hükümlerine göre bağımsız mülkiyet haklarının kurulabileceği belirtilmiş aynı yasanın 12. maddesinde ise kat mülkiyeti kurulması için gerekli olan belgeler birer birer sayılmıştır.Bu belgeler arasında her bağımsız bölümün arsa payını, kat, daire, … bürosu, depo gibi nevini ve bunların birden başlayıp sıra ile giden numarasını, varsa eklentisini gösteren ve anataşınmazın maliki veya bütün paydaşları tarafından imzalanmış noterden tasdikli liste ile anataşınmazın bağımsız bölüm dış cepheler ve iç taksimatı ile eklenti ve ortak yerlerin ölçüleri açıkça gösterilmek suretiyle bir mimar veya mühendis tarafından yapılan ve anataşınmazın maliki veya bütün paydaşları tarafından imzalanan ve içinde gösterilenlerin doğruluğu belediyece tasdik olunan projesi bulunmaktadır.Bu duruma göre bir bağımsız bölümün cinsinin değiştirilmesi yukarıda açıklandığı gibi kuruluşunda izlenen prosedüre göre gerçekleştirilir. Başka bir anlatımla böyle bir cins değişikliğinin yapılabilmesi için tüm kat maliklerinin onayına gerek vardır. Öte yandan, davada 2981 Sayılı Yasanın uygulama olanağı da yoktur. Zira 2981 Sayılı İmar Affı Yasasının 16. maddesine göre kat mülkiyeti kurulmuş yapılarda bu yasa hükümleri uygulanamaz. 2981 Sayılı Yasanın yürürlüğe girmesinden çok önce dava konusu taşınmazda kat mülkiyeti kurulmuştur. Açıklanan bu hususlar nazara alınarak tüm kat maliklerinin muvafakatını içermeyen cins tashihinin iptaline ve böylece davanın kabulüne, tapu sicilinin eski hale getirilmesine karar verilmesi gerekirken tapuda yapılan değişikliğe hiç değinilmeden salt kullanmadan söz edilerek yazılı şekilde davanın reddi yolunda hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 9.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.