YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/1745
KARAR NO : 2006/6218
KARAR TARİHİ : 17.07.2006
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Mahkemece hükme dayanak yapılan birinci bilirkişi kurulu raporu yeterli değildir.
Şöyle ki;
Birinci bilirkişi kurulunca somut emsal alınan 5272 Ada 8 Parselin dava konusu taşınmazla karşılaştırılması sonucunda; dava konusu taşınmaz emsalden 3,5 kat daha değerli kabul edilmek suretiyle değerlendirme yapılmış ve mahkemece da bu rapora dayalı olarak hüküm kurulmuştur.
2942 Sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmazın ve emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m2 değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyaya getirtilen kayıtlara göre; dava konusu taşınmazın emlak vergisine esas asgari m2 değeri 46,88 YTL, emsal alınan 8 parsel nolu taşınmazın asgari m2 değeri ise 78,12 YTL.dir.
Buna göre amsal taşınmaz dava konusu taşınmazdan daha değerli olduğu dava konusu taşınmazın bulunduğu bölgede değerini sonradan önemli şekilde etkileyen olumlu bir gelişme de sözkonusu olmadığı halde dava konusu taşınmaz emsalden daha değerli kabul edilerek vergi değerlerine ters düşecek şekilde yeterli, inandırıcı ve somut gerekçelere de dayandırılmayan rapora göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Mahkemece bilirkişi kurulundan yukarıda değinilen hususu gözönünde bulunduran ek rapor alınarak bozmaya uygunluğu denetlendikten sonra oluşacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 17.7.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.