YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2005/11085
KARAR NO : 2006/1532
KARAR TARİHİ : 28.02.2006

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde eğitim ve öğretim gideri olarak 5.100.000.000 TL. ıslah dilekçesiyle de 7.575.570.000 TL. fazla ödemenin davalıdan faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
… Noterliğince düzenlenmiş 09.08.2002 gün ve 17040 yevmiye numaralı yüklenme senedinde davacının ödeyeceği tazminatın faizinin başlangıç tarihi “sarf tarihi” olarak belirtilmiştir. Sarf tarihinden maksat, ilgili kurum tarafından yükümlüye yapılan her bir kalem masrafın yapıldığı tarihtir. Şayet sarf tarihlerinin tespiti mümkün değilse faizin başlangıç tarihi olarak eğitim ve öğretim döneminin sonunun faiz başlangıcına esas alınması gerekir.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında somut olaya bakıldığında, 14.08.2002 tarihinde … Askeri Lisesinde eğitim ve öğretimine başlayan yükümlü …’un ikinci sınıf öğrencisi iken 05.11.2004 tarihinde veli isteğiyle ilişiğinin kesildiği anlaşılmaktadır. Davalı tarafından dosyaya sunulan masraf çizelgesinden yükümlüye yapılan her bir kalem masrafın sarf tarihi belirtilmediği için 2004-2005 öğretim yılında yapılan masrafların faizinin başlangıç tarihinin henüz eğitim ve öğretim dönemi sona ermeden ilişiğin kesilmesi nedeniyle ilişik kesme tarihi olarak alınması doğru ise de; 2002-2003 ve 2003-2004 yılı eğitim ve öğretim döneminde yapılan masrafların faizinin başlangıç tarihi olarak eğitim ve öğretim dönemi sonu yerine yıl sonunu esas alan ve buna göre davacının faiz borcunu belirleyen bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.02.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.