Yargıtay Kararı 18. Ceza Dairesi 2019/9904 E. 2020/6244 K. 02.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/9904
KARAR NO : 2020/6244
KARAR TARİHİ : 02.06.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten yaralama suçunda adli para cezasının tercih edilmesi karşısında, suç tarihindeki adli sicil kaydına göre mükerrir olmayan sanık hakkında, seçimlik ceza öngören hakaret suçunda yeterli gerekçe gösterilmeden para cezası yerine hapis cezası tercih edilerek çelişki yaratılması,
2-Seçimlik ceza öngören hakaret suçunda hapis cezasının tercih edilmesi halinde bu cezanın ancak adli para cezası dışındaki diğer seçenek yaptırımlara çevrilebileceği gözetilmeyerek, TCK’nın 50/2. maddesine aykırı davranılması,
3- TCK’nın 62. maddesinde öngörülen “failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri” gibi hususlar değerlendirilmeden “…başkaca kanuni ve takdiri teşdit ve tahfife takdiren yer olmadığına….” biçimindeki kanuni olmayan ve yetersiz gerekçe ile takdiri indirimin uygulanmaması,
4- Soruşturma evresindeki dinlenilen ve olaya ilişkin bilgisi olduğu anlaşılan tanıkların usulünce duruşmaya çağrılarak dinlenilmesi, kendilerine ulaşılamaması halinde CMK’nın 211/1. maddesi gereğince ifadelerinin duruşmada okunması, tanıklar, sanık ve mağdur anlatımlarının birbirleriyle çelişkili olması halinde, anlatımlar arasındaki çelişkinin giderilmeye çalışılması, giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığının açıklanıp tartışılması ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
5- Sanığın suçlamaları inkar eden savunması, mağdurun soruşturma aşamasındaki beyanlarında sanığın hakaret ettiğine dair beyanının olmaması karşısında, mağdura karşı hangi sözlerle hakaret ettiği kanıtlara dayalı olarak açıklanmadan yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
6-Kamera görüntülerinden ve soruşturmadaki tanık, mağdur ve sanık beyanından karşılıklı kasten yaralama olayının gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre yaralama suçu yönünden TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise anılan Kanunun 129. maddelerinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
7-Hakaret suçunun işlendiği yer itibariyle aleniyet unsurunun gerçekleşip gerçekleşmediğinin tartışılmaması,
8-6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesinin “Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir.” hükmü karşısında, 20 TL’den az olan 18 TL yargılama giderinin Hazine üzerine bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.