YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8810
KARAR NO : 2020/4518
KARAR TARİHİ : 18.02.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Özel güvenlik görevlisi olarak çalışabilmek için 5188 sayılı Kanun’nun 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlamış olmak ve 11. maddesi uyarınca da valilikten çalışma izni almak zorunlu olup, anılan Kanun’un 23. maddesine göre özel güvenlik görevlisi mağdurların kendilerine karşı işlenen suç nedeniyle kamu görevlisi sayılabilmeleri için yukarıda açıklanan koşulları taşımaları gerektiği anlaşıldığından, mağdur …’un bu koşulları taşıyıp taşımadığı, ayrıca özel güvenlik görevlisi sıfatını taşımasa bile çalıştıkları işyeri ve hukuki statülerine göre TCK’nın 6/c. maddesi kapsamında kamu görevlisi olup olmadıkları araştırılmaksızın eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2- Katılan …’un valilikten çalışma izni olması durumunda ise, dosya kapsamından katılan …’un sanığı sakinleştirmeye çalıştığı esnada sanığın tehdit eylemini gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin TCK’nın 265/1. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeden vasıflandırmada hataya düşülerek sanığın tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
3- Sanığın katılanlar … ve …’a yönelik hareket eylemlerini aynı suç işleme kararıyla, birbirini takip eden söz ve davranışlarla gerçekleştirmesi karşısında,TCK’nın 43/2. maddesi gereğince bu cezanın artırılması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında iki kez mahkûmiyet hükmü kurularak fazla ceza tayini,
4- Suç tarihi itibariyle hapis cezasından mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, katılan …’a yönelik tehdit suçundan verilen 25 gün hapis cezasının TCK’nın 50/3. maddesi gereğince aynı maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
5- TCK’nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi ve TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi’nin, 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık …’in temyiz nedenleri yerinde görülmekle tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.