YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/23990
KARAR NO : 2020/5113
KARAR TARİHİ : 26.02.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 09/02/2016 tarih, 2014/8-71 esas, 2016/42 nolu kararında belirtildiği üzere ertelenmesine karar verilen ilk hükmün yalnız sanık tarafından temyiz edilip Özel Dairece lehe bozulmasından sonra, 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası şeklindeki açıklanması geri bırakılan ikinci hükmün, CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması sırasında “cezayı aleyhe değiştirme” yasağı gözetilerek cezanın ilk hükümdeki erteli 14 ay 17 gün hapis cezası olarak belirlenmesi gerekirken; 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık …’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, “Neticeden, sanığın 14 ay 17 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, verilen cezanın TCK 51/1. maddesi gereğince ERTELENMESİNE, TCK’nın 51/3. maddesi gereğince sanık hakkında 2 yıl DENETİM SÜRESİ BELİRLENMESİNE, TCK 51/5. maddesi gereğince kendisine rehberlik edecek uzman kişi gözetiminde 2 yıl süre ile denetim altında bulundurulmasına” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.