Yargıtay Kararı 18. Ceza Dairesi 2018/6866 E. 2019/98 K. 07.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6866
KARAR NO : 2019/98
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

KARAR

Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan sanık …’in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 123, 62, 50 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.600,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair İdil (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi’nin 14/01/2014 tarihli ve 2013/4 esas, 2014/26 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre sanığın neticeten 1.600,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, sanığın üzerine atılı suç bakımından 5237 sayılı Kanun’un 123. maddesinin tatbik edilerek 3 ay hapis cezasının belirlenmesini takiben, anılan Kanun’un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması neticesinde 2 ay 15 gün hapis cezası yerine, 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasını müteakip, bahse konu hapis cezasının anılan Kanun’un 50. maddesi adlî uyarınca adlî para cezasına çevrilmesi sonucunda 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası yerine 1.600,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek yazılı şekilde fazla ceza tayininde isabet görülmemiştir.” Denilmektedir.
I- Olay:
Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan yapılan yargılama sonucunda sanığın mahkumiyetine karar verildiği, hükmün O Yer Cumhuriyet Savcısı’nca süresinde temyiz edilmediği için Yargıtay 18. Ceza Dairesi’nce temyiz isteğinin reddine dair karar verildiği, bu hali ile hükmün Yargıtay denetiminden geçmeden kesinleştiği, dosyanın teftişen incelenmesinde, bu hususta kanun yararına bozma yoluna gidilmesi tavsiyesinde bulunulduğu, hükümde hesap hatası yapılması ve fazla ceza tayini gerekçesi ile kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu görülmüştür.
II- Hukuksal Değerlendirme:
İnceleme konusu somut olayda; sanığın kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan mahkumiyetine karar verildiği, TCK’nın 123/1. maddesi uyarınca temel hapis cezasının 3 ay hapis cezası olarak belirlendiği, sonrasında TCK’nın 62/1. maddesinin uygulanması ile sanığın cezasından (1/6) oranında indirim yapılmasına karar verildiği ancak sonuç cezanın “2 ay 15 gün hapis cezası yerine” “2 ay 20 gün hapis cezası” olarak fazla tayin edildiği, buna bağlı olarak da TCK’nın 50/1-a maddesinin uygulanmasında sonuç adli para cezasının da “1.500 TL” yerine “1.600 TL” belirlenmek sureti ile sanık aleyhine durum oluşturulduğu, sanık aleyhine fazla ceza hesaplanması nedeni ile kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmiştir.
III- Sonuç ve Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1) Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan sanık … hakkında, İdil (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi’nin 14/01/2014 tarihli ve 2013/4 Esas, 2014/26 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2) Karardaki hukuka aykırılık sanığa daha hafif bir cezanın verilmesini gerektirmekle, aynı Yasa maddesinin 4-d fıkrası uyarınca, mahkemesince cezanın alt sınırdan takdir edildiği de gözetilerek, sanığın TCK’nın 123/1. maddesi gereğince 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
3) TCK’nın 62/1. maddesi uyarınca sanığın cezasından 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
4) Sanığa hükmedilen hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine,
5) TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca sanığa gün karşılığı belirlenen cezanın, mahkemece bir gün karşılığı takdir edilen 20 TL’den paraya çevrilerek, sanığın sonuç olarak 1.500,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, infazın bu miktar üzerinden yapılmasına, kararın diğer yönlerinin olduğu gibi bırakılmasına, 07/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.