YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3358
KARAR NO : 2019/1854
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

KARAR

Fuhuş suçundan sanık …’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 227/1, 43/2 ve 52/2. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis ve 72.000,00 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2015 tarihli ve 2015/142 esas, 2015/262 sayılı kararının Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 14/02/2017 tarihli ve 2016/12565 esas, 2017/661 karar sayılı kararı ile düzeltilerek onanması sonucu kesinleşmesini müteakip, sanığın yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 03/07/2017 tarihli ve 2015/142 esas, 2015/262 sayılı ek kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06/04/2018 gün ve 29061 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesinde ki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin, yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği, somut olayda Elmalı Ağır Ceza Mahkemesince verilen 25/12/2015 tarihli kararda başkan olarak bulunan hâkim Fatih Soysal’ın, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair mahkeme heyetinde görev alamayacağı gözetilmeden, anılan hakimin başkan olarak görev yaptığı heyet tarafından itirazın incelenerek yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Uyuşmazlık konusunda bir karar vermeden önce, kanun yararına bozma istemine konu edilen hükümde belirlenen yeni bir hukuka aykırılık durumunun incelenmesi gerekmektedir.
Sanık … hakkında Elmalı Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2011/189 Esas 2014/42 Karar sayılı ilamı ile TCK 227/1. maddesi uyarınca 38 yıl 16 ay 15 gün hapis ve 393.740,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bahse konu kararın temyiz incelemesi sonucu Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 18/02/2015 tarih ve 2015/1198 karar sayılı ilamıyla bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/142 Esas sayılı dosyasına kaydının yapıldığı, Elmalı Ağır Ceza Mahkemesince 2015/142 Esas 2015/262 Karar sayılı ilamı ile sanık … hakkında TCK’nın 227/1 maddesi uyarınca 9 yıl hapis ve 72.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, verilen kararını Yargıtay ilamı ile kesinleştirilerek infaza gönderildiği anlaşılmıştır.
Sanık tarafından bozma sonrasında karar duruşmasına katılmadığı, son sözünün sorulmadığı, nedenleriyle infazın durdurulması ve dosyanın eski hale getirilmesi talepli dilekçe gönderilmiştir.
Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 03/07/2017 tarihli ek kararında sanığın dilekçesinde belirttiği hususların hiç biri CMK 311. maddesinde belirtilen nedenlere taalluk etmediği anlaşılmakla hükümlünün taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Bahse konu ek karar sanık …’a 28/07/2017 tarihinde tebliğ edilmiş, sanık tarafından ek karara 31/07/2017 tarihinde itiraz edilmiş, itiraz mercii olarak Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesince 11/08/2017 tarih ve 2017/697 değişik iş sayılı kararla itirazın reddine karar verilmiştir.
Kanun yararına bozmaya konu talebin itiraz mercii olarak Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/08/2017 tarih ve 2017/697 değişik iş sayılı kararı kapsamında değerlendirilerek itirazın kabulüne karar verilmesi gerektiği, Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/08/2017 tarih ve 2017/697 değişik iş sayılı kararı ortadan kaldırılmadan, Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 03/07/2017 tarihli ek kararının bozulması durumunda tereddüt ve karışıklık doğabileceği, bu suretle sanık …’ın yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Elmalı Ağır Ceza Mahkemesinin 03/07/2017 tarihli ek kararına karşı yapılan itiraz üzerine Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesince 11/08/2017 tarih ve 2017/697 değişik iş sayılı itirazın reddine dair kararına karşı kanun yararına bozma yoluna gidilmesi gerekmektedir.
Yargıtay incelemesi sırasında saptanan yukarıda belirtilen yeni hukuka aykırılık nedeni, Kanun yararına bozma konusu yapılmadığından belirtilen Kanun yolunun niteliği gereği resen giderilemeyecektir. Y.C.G.K.’nın 17/07/2007 gün ve 2007/145-172 sayılı, 27/03/2007 gün ve 2007/73-76 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere hükümdeki diğer yasaya aykırılıklar giderilmeden, uyuşmazlık konusunda karar verilmesi halinde, hukuka aykırılıkları giderme ve ülkede uygulama birliğini hukuka uygunlukla sağlama amacına hizmet için öngörülen “Kanun yararına bozma” kurumu, bünyesinde hukuka aykırılık taşıyan hükümleri onaylama sonucunu doğuracaktır. Bu nedenle kanun yararına bozma konusunun bu aşamada sonuçlandırılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1) Kanun yararına bozma isteği hakkında bu aşamada bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2) Hükümde saptanan yeni hukuka aykırılık nedeni açısından, kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdiri için, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, bu hususun değerlendirilmesinden sonra, diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 22/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.