Yargıtay Kararı 18. Ceza Dairesi 2018/2970 E. 2019/4980 K. 12.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2970
KARAR NO : 2019/4980
KARAR TARİHİ : 12.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Bozma öncesi verilen ve sanık tarafından temyiz edilen hükümde, sanık hakkında yaralama suçundan TCK’nın 86/2 ve 86/3-c maddeleri uyarınca 3600 TL adli para cezasına hükmedildiği, Dairemizin 18/12/2014 tarih 2013/32108 esas 2014/36490 karar sayılı bozma ilamıyla yaralama suçuna ilişkin hükmün suç vasfında yanılgı sebebiyle bozulmasına karar verildiği, mahkemesince bozma kararına uyulduktan sonra, cezayı aleyhe değiştirme yasağı gözetilmeden görevi yaptırmamak için direnme suçundan hapis cezasına hükmedilerek, 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık …’ün temyiz itirazı bu nedenle yerinde ise de, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebileceğinden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, hüküm fıkrasında 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sonuç cezanın 3600 TL adli para cezası olarak belirlenmesine, adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak birer ay arayla 20 eşit taksit halinde sanıktan tahsiline” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki hak yoksunlukları ve tekerrür uygulamalarına ilişkin maddelerin çıkartılması suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.