Yargıtay Kararı 18. Ceza Dairesi 2017/108 E. 2019/2504 K. 06.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/108
KARAR NO : 2019/2504
KARAR TARİHİ : 06.02.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, 6222 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, güvenlik tedbiri

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre sanığın kesin işleme karşı yapmış olduğu temyiz talebinin red edilmiş olması ve ek kararın temyiz edilmemiş olması sebebi ile tebliğnamede ki yaralamaya ilişkin görüşe iştirak edilmeyerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre;
Sanığa yükletilen hakaret ve 6222 sayılı yasaya muhalafet eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
6222 sayılı Yasa’nın 17. maddesinde hakaret suçuna ilişkin düzenleme bulunmamasına karşın, hakaret suçundan kurulan hükümde ilgili maddeye atıfta bulunulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, hüküm kısmının 2. sıralı bendinde 1. fıkrasındaki “6222 sayılı Yasa’nın 17/1. maddesi delaletiyle” ve 3. sıralı bendinde “6222 sayılı Yasa’nın 17/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nın 125/3-a……hapis cezasının ertelenmesine dair kararın” ifadelerinin çıkarılması suretiyle tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.