YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/4850
KARAR NO : 2018/3915
KARAR TARİHİ : 20.03.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Yargıtay 5. Ceza Dairesi’nin bozma kararı öncesindeki 01.01.2010 tarihli ve adli para cezası içeren mahkumiyet hükmünün, sanık tarafından temyiz edilmesi karşısında, bozma sonrası açıklanması geri bırakılan hükmün, denetim süresi içerisinde yeniden suç işlendiği gerekçesiyle açıklanması üzerine verilen kararda sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeyerek, hapis cezasına hükmolunması suretiyle, 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık … müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, hüküm fıkrasındaki hapis cezasından sonra gelmek üzere, “1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca, sanığın 3.600 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” şeklindeki ibarenin eklenmesi suretiyle, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.