YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2100
KARAR NO : 2018/1241
KARAR TARİHİ : 07.02.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : İş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Sanığa yükletilen iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
TCK’nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E-2015/85 K. sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında re’sen uygulanabileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Daha önce hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ve denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanıkla ilgili olarak, CMK’nın 231/11. maddesi gereğince, açıklanması geri bırakılan hükümde herhangi bir değişiklik yapma imkânı bulunmadığı, hükmün ilk şekliyle açıklanması gerektiği gözetilmeden ve hükümde çelişkiye neden olacak şekilde, TCK’nın 62. maddesi uyarınca cezalarda indirim yapılmasına karar verildiği hemen sonraki ek fıkralar ile bu kez aynı maddenin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık … ile müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görülmüş ise de, bu aykırılıklar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, sanık hakkındaki hükümlerde TCK’nın 62. maddesinin uygulanmamasına ilişkin fıkraların çıkarılması” suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.02.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.