YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/15984
KARAR NO : 2018/14661
KARAR TARİHİ : 08.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Temyiz dilekçesinin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık …’nin tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B- Diğer temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir;
Ancak;
1- Olayın oluş şekli göz önüne alındığında; sanığın, eşinin avukatlığını yapan katılana göndermiş olduğu mesajda kullanmış olduğu ifadelerin, tehdit niteliğinde olduğu gözetilmeden, yerinde olmayan ve yetersiz gerekçeyle hakaret suçundan hüküm kurulması,
2- Suç tarihine göre uzlaştırma kapsamında bulunmayan tehdit suçundan, soruşturma aşamasında yapılan uzlaştırma teklifinin geçersiz olduğu ve yapılan yargılama neticesinde sanığa hakaret suçundan mahkumiyet kararı verilmiş ise de, bir numaralı bozma nedenine uyulması halinde hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1-b-3. maddesi uyarınca, tehdit suçunun da uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca tehdit suçu yönünden uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,

3- Kabule göre de;
a-Sanığın, avukat olan katılana, görevinden dolayı gerçekleştirdiği hakaret eyleminin, TCK’nın 125/3-a maddesinde yer alan kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçunu oluşturmasına rağmen TCK’nın 125/1. maddesi uyarınca ceza belirlenmesi,
b-TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve katılan … ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.