YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/15399
KARAR NO : 2018/16326
KARAR TARİHİ : 03.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
A) Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla görevliye karşı gerçekleştirmesine karşın, TCK’nın 43/2 maddesi uygulanmamasının ve daha önce hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ve denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanıkla ilgili olarak, CMK’nın 231/11. maddesi gereğince, açıklanması geri bırakılan hükümde herhangi bir değişiklik yapma imkânı bulunmadığı, hükmün ilk şekliyle açıklanması gerektiği halde açıklanan hükümde hapis cezası ertelenmişse de aleyhe temyiz olmadığından bu hususların bozma nedeni yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık …’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde ise;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) TCK’nın 3/1. maddesinde açıklanan “suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur” ilkesine uyulmadan ve aynı Kanun’un 61. maddesindeki ölçütlere ne surette uyulduğu yönünde yeterli kanuni gerekçe gösterilmeden, mağdur …’in kovuşturma aşamasında verdiği ifadede; sanık …’ın kendisine karşı hakareti olmadığı beyanı, bu durumda da mağdur sayısının ikide kaldığı ve zincirleme suç hükmünün uygulamasının asgari şartları taşıması karşısında, sanık hakkındaki zincirleme suç maddesinin uygulanmasına ilişkin oranın alt sınırdan orantısız biçimde uzaklaşılmak suretiyle belirlenmesi,
2) Daha önce hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ve denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanıkla ilgili olarak, CMK’nın 231/11. maddesi gereğince, açıklanması geri bırakılan hükümde herhangi bir değişiklik yapma imkânı bulunmadığı, hükmün ilk şekliyle açıklanması gerektiğinin gözetilmeden açıklanan hükümde hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde; TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanması ve cezasında 1/2 oranında artırım yapılmasına karar verildiği halde, cezanın “1 yıl 9 ay” hapis cezası yerine “2 yıl 4 ay” hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki isteme uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.