Yargıtay Kararı 18. Ceza Dairesi 2016/15313 E. 2018/15185 K. 19.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/15313
KARAR NO : 2018/15185
KARAR TARİHİ : 19.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların nitelikleri ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Her ne kadar iddianamede iki mağdur polis memuru gösterilmişse de, yargılama aşamasında alınan ifadelerden, mağdur polis memuru sayısının ikiden fazla olduğunun anlaşılması üzerine, mahkemenin görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, TCK’nın 43/2. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulamasında, alt sınırdan uzaklaştığı ve bu durumu gerekçelendirdiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla kişi tarafından birlikte gerçekleştirmesine karşın, TCK’nın 265/3. maddesi uygulanmamasının aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık …’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 19/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.