YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14583
KARAR NO : 2018/14513
KARAR TARİHİ : 07.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1- Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ancak hapis cezalarında uygulanabileceği gözetilmeden, sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezaları hakkında tekerrür hükümlerinin tatbikine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar … ve …’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, “tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılması” biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
a) Mükerrir olmayan sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçunda hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi karşısında, yeterli gerekçe gösterilmeden seçimlik ceza öngören hakaret suçunda para cezası yerine hapis cezası tercih edilerek çelişki yaratılması,
b) Sanık … hakkında TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması,
Kısmi kabule göre de, tekerrüre esas alınan ilamlardan Tutak Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2008/80 Esas, 2009/65 Karar sayılı ilamındakinin TCK’nın 230/5. maddesi uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olması ve Anayasa Mahkemesi’nin, 10/06/2015 gün ve 29382 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 27/05/2015 gün ve 2014/36 esas, 2015/51 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 230. maddesinin (5) ve (6) numaralı fıkralarının Anayasaya aykırı olduğu gerekçesiyle iptallerine karar verilmiş olması, tekerrüre esas alınan diğer ilam olan Çanakkale Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2006/519 Esas, 2007/611 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyete konu suçu ise çocuk yaşta işlediği anlaşıldığından tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı,
c) Sanık … hakkında tekerrüre esas alınan adli para cezasına ilişkin hükmün CMUK’nın 305. maddesine göre kesin nitelikte olması karşısında sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar … ve …’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.