YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/13838
KARAR NO : 2018/14172
KARAR TARİHİ : 01.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören ve CMK’nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen müşteki …’un, temyiz dilekçesinin kapsamı gözetilip, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılan sıfatıyla yapılmış kabulüne karar verilerek, dosya görüşüldü:
1- Katılan sanık …’un temyiz dilekçesini süresi içinde vermediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Katılan sanık …’ün temyizine gelince;
a) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık …’ün tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
b) Sanık … hakkında hakaret, tehdit, kasten yaralama suçlarından verilen hükümlerin temyizinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık … hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararı ile hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına yönelik katılan …’ün temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
c) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükümde, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığının kabulüne karşın, 5271 sayılı CMK’nın 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden CMK’nın 223/4-d maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan …’ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkralarındaki ”CMK’nın 223/4-d maddesi gereğince takdiren ceza verilmesine yer olmadığına” ibarelerinin çıkarılarak yerine ”5271 sayılı CMK’nın 223/2-d maddesi uyarınca sanığın beraatine” ibarelerinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.