YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/13543
KARAR NO : 2018/16569
KARAR TARİHİ : 06.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A- Sanığın, katılan …’na yönelik görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret, müşteki …’e yönelik yaralama eylemlerine ilişkin kurulan hükümlerin temyizinde;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Yaralama suçundan kurulan hükümde TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak “3 ay 10 gün hapis cezası” yerine “3 ay hapis cezasına” neticeten de verilen hapis cezası TCK’nın 50/1-a, 52/2 maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilirken “2000 TL adli para cezası” yerine “1800 TL adli para cezasına” hükmolunmuş ise de; aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık …’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B- Sanık hakkında müşteki …’e karşı hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizine gelince;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanık hakkında TCK’nın 125/1. maddesi uyarınca 3 ay hapis cezası belirlendikten sonra aynı Kanunun 125/4 maddesi uygulanırken temel ceza üzerinden 1/6 yerine 1/4 oranında arttırım yapılması suretiyle “3 ay 15 gün hapis cezası” yerine “3 ay 22 gün hapis cezası” neticeten de verilen hapis cezasının TCK’nın 50/1-a, 52/2 maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesi sırasında “1740 TL adli para cezası” yerine “1860 TL adli para cezasına” hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, kararın TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde ”3 ay 22 gün hapis cezası” ifadesinin “3 ay 15 hapis cezası” aynı Kanunun 62. maddesinin tatbikine ilişkin fıkrada “3 ay 3 gün hapis cezası” ibaresinin “2 ay 27 gün hapis cezası” olarak değiştirilmesi ve hüküm fıkrasının dördüncü bendinde yer alan “1860 TL adli para cezası” ifadesinin çıkarılarak yerine “1740 TL adli para cezası” yazılması suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.