YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9716
KARAR NO : 2015/13344
KARAR TARİHİ : 14.12.2015

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi

Hakaret suçundan sanıklar … ve …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun; 125/1-4, 62 ve 52. maddelerinden 1740′ ar TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair, Niğde 2. Sulh Ceza Mahkemesi kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.05.2014 gün ve 174091 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; “Mahkemece hakaret suçunun karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi karşısında, ceza belirlenmesi yoluna gidilmeden, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 129/3. maddesi uyarınca verilecek cezanın üçte birine kadar indirilebileceği gibi, ceza vermekten vazgeçilebileceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
I-Olay:
Hakaret suçundan sanıklar hakkında yapılan yargılama sonucunda, karşılıklı olarak birbirlerine hakaret ettikleri kabul edilerek her iki sanığın da 1740’ar TL adli para cezasıyla cezalandırılmalarına karar verildiği, sanıklar hakkında TCK’nın 129/3. maddesinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının kararda tartışılmadığı, miktar itibariye kesin olmak üzere verilen kararın infazı aşamasında TCK’nın 129/3. maddesinin sanıklar lehine kararda tartışılmamasına ilişkin olarak kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu anlaşılmıştır.
II- Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:
Karşılıklı hakaret hallerinde sanıklar hakkında TCK’nın 129/3. maddesinin uygulanması zorunluluğunun bulunup bulunmamasına ilişkindir.
III- Hukuksal Değerlendirme:
Ceza Genel Kurulu’nun 12.05.2015 tarih ve 2013/9-594 Esas, 2015/149 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; “Türk Ceza Kanunu’nun, “haksız fiil nedeniyle veya karşılıklı hakaret” başlıklı 129. maddesinin üçüncü fıkrasında;
“Hakaret suçunun karşılıklı olarak işlenmesi hâlinde, olayın mahiyetine göre, taraflardan her ikisi veya biri hakkında verilecek ceza üçte birine kadar indirilebileceği gibi, ceza vermekten de vazgeçilebilir” şeklindeki düzenlemeyle karşılıklı hakaret halinde bazen yalnız bir tarafın, bazen ise her iki tarafın yararlanabileceği hakaret suçuna özel, şahsi bir cezasızlık yada cezada indirim hali öngörülmüştür.
“Karşılıklı hakaret” hükmünün uygulanabilmesi için;
1- Karşılıklı olarak işlenen suçların TCK’nun 125. maddesinde yer alan tanıma uygun hakaret suçundan ibaret olması,
2- İlk hakareti gerçekleştiren kişinin haksız olması,
3- Hakaretlerin karşılıklı olması,
4- Karşılıklı hakaretler arasında illiyet bağının bulunması
Şartlarının gerçekleşmesi gerekmektedir.
Bu şartların varlığı halinde, mahkemece, olayın mahiyetine göre taraflardan birisi veya her ikisi hakkında verilecek cezadan indirim yapılabileceği gibi 5271 sayılı CMK’nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesinden de vazgeçilebilecektir.
TCK’nın 129/3. maddesinin uygulanabilme koşulları oluştuğu hallerde, tarafların cezalandırılıp cezalandırılmayacağı, ya da hangisinin cezalandırılacağı konusunda hakim takdir yetkisini kullanacaktır. Bu durumda olayın mahiyetine göre mahkemenin her iki tarafın cezasını indirmek ya da iki taraf için de ceza verilmesinden vazgeçmek biçiminde karar verebileceği hususunda tereddüt yoktur. Yalnızca taraflardan biri için indirim ya da cezasızlık uygulaması yapması da kanunun öngördüğü bir durumdur. (Osman Yaşar, Hasan Tahsin Gökcan, Mustafa Artuç, Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, 2.baskı, 3.cilt, s.4277, Adalet Yayınevi, Ankara)
İncelenen dosyada, Müşteki sanık …’in, müşteki sanık …’e yönelik hakareti nedeniyle, müşteki sanık …’in de, müşteki sanık …’e yönelik hakareti nedeniyle cezalandırıldığı, bu şekilde hakaret suçunun karşılıklı işlendiği kabul edilmesine rağmen her iki sanık hakkında da TCK’nın 129/3 maddesinin uygulanmadığı, buna dair bir gerekçeye de yer verilmediği anlaşılmıştır.
Yukarıda yer verilen Ceza Genel Kurulu ilamı ve açıklamalar karşısında, karşılıklı hakaret hallerinde Mahkeme’nin, her iki tarafın cezasını indirmek ya da iki taraf için de ceza verilmesinden vazgeçmek veyahut yalnızca taraflardan biri için indirim ya da cezasızlık uygulaması yapmak hususunda takdir hakkı bulunsa da, her iki taraf için de TCK’nın 129/3. maddesini uygulamamak hususunda takdir hakkı bulunmamaktadır.
Dolayısıyla Niğde 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin sanıkların karşılıklı hakarette bulunduklarını kabulüne rağmen her iki sanık hakkında da TCK’nın 129/3. maddesini uygulamaması hukuka uygun bulunmamıştır.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Hakaret suçundan sanıklar … ve … hakkında, Niğde 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23/01/2014 tarihli ve 2013/300 (E) ve 2014/47 (K) sayılı kararının, CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- CMK’nın 309/4-b maddesi gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, 14.12.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.