Yargıtay Kararı 18. Ceza Dairesi 2015/9136 E. 2015/10853 K. 11.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9136
KARAR NO : 2015/10853
KARAR TARİHİ : 11.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2013/269175
MAHKEMESİ : Tavas(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2013
NUMARASI : 2012/112 (E) ve 2013/186 (K)
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
SUÇ TARİHİ : 22/04/2012
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret ve kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilirken kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re’sen ve doğru olarak, TCK’nın 53. maddesinin 1.fıkrasında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Mükerrir sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamının bütünüyle tekerrüre esas alınması,
Kanuna aykırı ve sanık T.. K.. müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnamedeki isteme kısmen uygun olarak tekerrür uygulanmasına ilişkin hüküm fıkralarının sonuna “ilamdaki hakaret suçundan verilen 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 11.11.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.