Yargıtay Kararı 18. Ceza Dairesi 2015/7213 E. 2015/11912 K. 25.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7213
KARAR NO : 2015/11912
KARAR TARİHİ : 25.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2013/322438
MAHKEMESİ : Korkuteli(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2012/288 (E) ve 2013/300 (K)
SUÇ : Hakaret

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-TCK’nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi karşısında, dosya kapsamından olayın, hastanenin acil servisinin hangi bölümünde gerçekleştiğinin anlaşılamaması nedeniyle, öncelikle bu yerin taraf ve tanık beyanlarıyla niteliğinin tespit edilmesi, bu yönde doğru bir tespite ulaşılamaması halinde ise, mahallinde keşif yapılarak suç yerinin niteliğinin tespit edilmesi, denetime imkan sağlayacak olay yeri fotoğraflarının dosya arasına alınması ve buna göre aleniyet ögesinin ne şekilde oluştuğunun tartışılması gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle cezanın anılan Kanun maddesi gereğince artırılması,
2-Mağdur hemşirenin uzun uğraşlarına rağmen sanığın damar yolunu açamaması nedeniyle ikinci bir hemşirenin gelmesine ve uzun süre içinde damar yolunun açılamamasına sinirlenen sanık hakkında TCK’nın 129. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3-Hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına karar verilmemesi,
4-Hapis cezası ertelenen sanık hakkında belirlenecek denetim süresinin TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca hükmedilen ceza miktarından az olamayacağının gözetilmemesi,
TCK’nın 125/3-a, 125/4 maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 9 ay hapis cezasında, TCK’nın 43/1 maddesine aykırı olacak şekilde 1/6 oranında arttırım yapılarak sanık hakkında daha az cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı ve sanık V.. Y..’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/11/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.