YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4640
KARAR NO : 2015/10612
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
Tebliğname No : 4 – 2012/224444
MAHKEMESİ : Mersin(Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/06/2012
NUMARASI : 2010/894 (E) ve 2012/873 (K)
SUÇ : Hakaret
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Temel cezanın doğrudan TCK’nın 125/3-a maddesi uyarınca belirlenmediği,
Adli sicil kaydına göre mükerrir olan sanık hakkında, seçimlik ceza öngören suçlarda hapis cezasının tercih edilmesi zorunluluğu gözetilmeden, hakaret suçunda adli para cezası seçilmek suretiyle TCK’nın 58/3. maddesine aykırı davranıldığı,
Seçimlik cezalardan adli para cezasının tercih edilmesinden sonra temel cezanın 365 gün üzerinden belirlenerek arttırım ve indirimlerin bu miktar üzerinden yapılması gerekirken, temel cezanın 1 yıl kabul edilerek yapılan arttırım ve indirimlerden sonra sanık hakkında 7.080 TL yerine 7.000 TL adli para cezasına hükmedilerek eksik ceza tayin edildiği anlaşılmış ise de,
İlk hususun sonuca bir etkisinin olmadığı, diğer hususlarda ise aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık İ.. K..’nun ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 09.11.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.