YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/43219
KARAR NO : 2017/11922
KARAR TARİHİ : 30.10.2017

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kötü muamele
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süreleri, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
A. Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen kötü muamele eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın, öz çocuğu olan 12 yaşındaki mağdura sokakta mendil sattırma biçimindeki eylemlerinin TCK’nın 232/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 232/2. maddesi uyarınca eksik ceza tayin edilmesi ve mağdura yönelik kötü muamele eylemini, TCK’nın 53/1-c maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle gerçekleştiren sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması kanuna aykırı ise de karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık …’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B. Sanık …. hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde ise;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Sanığın savunmasında, çalışmak amacı ile sık sık şehir dışına çıktığı ve sürekli olarak burada bulunduğu belirtmesi karşısında, sanığın suç tarihinde şehir dışında çalışıyor olup olmadığının kolluk araştırması, tanık dinlenmesi gibi yollarla araştırılıp mağdurun sanığın idaresi altında olup olmadığının tespiti ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1. Sanığın, öz çocuğu olan 12 yaşındaki mağdura sokakta mendil sattırma biçimindeki eylemlerinin TCK’nın 232/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 232/2. maddesi uyarınca eksik ceza tayin edilmesi,
2. TCK’nın 53/1-c maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle gerçekleştiren sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık ….’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/10/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.