YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/19971
KARAR NO : 2015/1881
KARAR TARİHİ : 27.05.2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, 6136 SK. aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1) Sanığa yükletilen 6136 sayılı Kanuna Aykırılık eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
a) Sanık hakkında adli para cezası nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı, b) TCK’nın 52/4. maddesi gereğince adli para cezasının taksit sayısının dörtten az olamayacağı,
c) TCK’nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün dikkate alınmaması hususlarının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye uygun olarak,
a) Tekerrür uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasından adli para cezasının çıkarılmasına,
b) Hükmün adli para cezası ile ilgili kısmının “adli para cezasının 4 eşit taksitte ödenmesine”,
c)TCK’nın 53/1 (c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince; Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Olay gecesi alkollü şekilde çevreye rahatsızlık verdiği ihbar edilen sanığın, kendisine müdahale etmek isteyen polis memurlarına yönelik “beni burdan kimse uzaklaştıramaz, ben daha önce üç tane polis vurdum, sizi de vururum, siz beni tanımıyorsunuz, yeni mi geldiniz, daha önce polisleri ihraç ettirdim, sizi de ihraç ettiririm” olay tutanağında belirtilen sözlerle tehditte bulunmak şeklinde gerçekleşen eyleminin, TCK’ nın 265/1. maddesinde düzenlenen, görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27/05/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.