Yargıtay Kararı 18. Ceza Dairesi 2015/16025 E. 2016/1201 K. 21.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16025
KARAR NO : 2016/1201
KARAR TARİHİ : 21.01.2016

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Sanıklara yükletilen mala zarar verme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık … ve sanık … Küçükçadırcı müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVALARININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen mahkumiyet kararlarının temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- TCK’nın 116/4. maddesinde düzenlenen cebir veya tehdit kullanılmak suretiyle konut dokunulmazlığının ihlali suçunun oluşabilmesi için, sanık tarafından kişilere karşı yöneltilen şiddet ve tehdit eylemlerinin rıza dışında konuta girme yada konuttan çıkmamak için gerçekleştirilmesi, şiddet veya tehdit eyleminin konut dokunulmazlığını bozmak amacına yönelmiş olması ve bu amacın gerçekleşmesi için araç olarak kullanılması gerektiği; yargılamaya konu somut olayda ise katılan …’nın aşamalarda alınan beyanlarından, sabah saatlerinde evine gelen sanıkların, ikametinin giriş ahşap kapı pervaz kilidini kırmak suretiyle rızasına aykırı olarak girdikten sonra sanıklardan …’ın kendisini basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı anlaşılmakla, sanığın yaralama eyleminin konut dokunulmazlığının ihlali suçunun unsuru olduğunun kabul edilemeyeceği gözetilmeden TCK’nın 116/4. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
2- Suçun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi gereğince cezada artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Konut dokunulmazlığının ihlali suçunda giderilmesi gereken somut (maddi) bir zararın oluşmaması ve manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında, CMK’nın 231/6. maddesindeki diğer hususlar değerlendirilmeden, “müştekinin zararının tazmin edilmemesi” biçimindeki, kanuni ve yeterli olmayan gerekçe ile anılan Kanun maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21.01.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.