YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15329
KARAR NO : 2015/11403
KARAR TARİHİ : 18.11.2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olmak
HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanıklar hakkında imar kirliliğine neden olmak suçundan verilen beraate dair hükümlere yönelik, katılan … Belediye Başkanlığı vekilinin süresi içerisinde temyiz talebinde bulunmadığı gerekçesiyle mahkemesince temyiz talebinin reddine dair ek karar verildiği, ek kararın usulüne uygun olarak katılan vekiline tebliğ edilmesine rağmen, katılan vekilinin ek karara karşı temyiz yoluna başvurmadığı anlaşıldığından, bu hususta KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Sanık … müdafiinin vekalet ücreti talebine yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5 ve CMK’nın 327/2. maddeleri uyarınca beraat eden ve kendisini müdafii ile temsil ettiren sanık … yararına ve Hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı ve sanık … müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, “beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına, CMK’nın 324/1, 327/2 ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 2013 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13/5. maddeleri uyarınca, 1.500 TL maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak sanığa verilmesi” biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 18/11/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.