Yargıtay Kararı 18. Ceza Dairesi 2015/1163 E. 2015/1875 K. 25.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1163
KARAR NO : 2015/1875
KARAR TARİHİ : 25.05.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal, tehdit, hakaret, yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanığın tehdit, hakaret, yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan beraat ve düşme hükümlerinin gerekçesine yönelik olmayan temyizinde hukuki yararının bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık …’nın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyizine gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
Sanığın, mağdurun annesine ait evde, evlilik bağı olmaksızın mağdurla birlikte yaşadığı, olay günü mağdurun kendisini aldattığını düşündüğü ve iki gündür eve gelmeyen sanığı sözkonusu eve almak istememesi üzerine sanığın evin kapısını kırarak zorla içeri girdiğinin sabit kabul edilmesi karşısında, sanığın “bu evin müşterek konutları olduğu, mağdurla birlikte yaşadıkları ve evin ihtiyaçlarını kendisinin karşıladığı” savunması üzerinde durularak, TCK’nın 116/3. maddesi kapsamında, evin meşru bir hakka dayalı olarak, mağdurun tek başına rızasını gerektirmeyecek biçimde sanığın da ortak kullanımında olup olmadığı ve buna göre suçun oluşup oluşmadığı tartışılmadan, yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık …’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/05/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.