YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10304
KARAR NO : 2015/11794
KARAR TARİHİ : 24.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2013/176422
MAHKEMESİ : Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/12/2012
NUMARASI : 2009/568 (E) ve 2012/1095 (K)
SUÇLAR : Hakaret, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, TCK’nın 62. maddesinde takdiri indirim nedenlerinin sınırlı olarak belirtilmemesi ve anılan maddenin 2. fıkrasında takdiri indirim nedenlerinin varlığı halinde kararda gösterileceği hüküm altına alınmış bulunması karşısında, bu nedenlerin varlığını takdiren kabul etmeyen mahkemenin kararında isabetsizlik görülmediğinden ve katılanların aşamalardaki anlatımları ile uyumlu katılan B.. A..’a ait adli rapor karşısında tebliğnamedeki takdiri indirim uygulamasına yönelik ve katılan B.. A..’a yönelik yaralama suçundan delil bulunmadığından bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
A)Sanığa yükletilen katılan B.. A..’a yönelik yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilirken velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden, hüküm kurulmamış ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re’sen ve doğru olarak, TCK’nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından O Yer Cumhuriyet Savcısının ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B) Sanığın, hakaret ve katılan Büşra (Eral) Gezici’ye yönelik yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyizinde;başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Hakaret suçundan, sanığın aşamalardaki inkara yönelik savunması karşısında, katılanların soyut iddiasından başka dosyada delil bulunmadığı gözetilmeden, mahkumiyet kararı verilmesi,
2-) Katılan B. (E.) G.’ye yönelik yaralama suçundan katılan B.(E.) G.nin mahkemede alınan ifadesinde, “bana ve anneme karşı hakarette bulunan ve tehdit eden şahıs hakkında şikayetçiyim” şeklindeki beyanı karşısında, yaralama eylemi yönünden, katılana şikayetçi olup olmadığı sorulmadan eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile mahkumiyet hükmü kurulması,
3-) Kabule göre, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının tümü yerine, bir kısım (TCK’nın 53/1 a,b,d,e bendindeki) hak yoksunluklarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/11/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.