YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/3056
KARAR NO : 2021/2155
KARAR TARİHİ : 03.03.2021
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın, davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, 16.01.2013 tarihinde, davalıların malik/sürücü ve trafik sigortacısı olduğu aracın müvekkillerinin yaya oğluna çarparak vefatına sebep olduğunu belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile davacılar için 10.000,00’er TL destekten yoksun kalma tazminatı ve cenaze masrafının,75.000,00’er TL manevi tazminatın (sigorta şirketi maddi tazminattan sorumlu) kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Yapılan yargılama sonucunda yerel mahkemece verilen davaların kısmen kabul-kısmen reddine dair karar Dairemizin 14/10/2019 tarihli ve 2017/986-2019/9295 sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece uyulan bozma ilamı, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre,davanın kısmen kabulü ile davacılar … için 7.826,72 TL, … için 7.375,69 TL maddi zararın davalı … Sigorta A.Ş’den dava tarihi olan 05/03/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte alınarak davacılara verilmesine, davacı tarafın diğer ve fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiş hüküm davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece, uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin inceleme yapılmasının mümkün olmamasına göre, davacılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava ölümlü trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
Mahkemenin 29.12.2015 gün 2014/998 Esas-2015/796 Karar sayılı kararı ile “Davacıların manevi tazminatın taleplerinin kısmen kabulü ile, her bir davacı için 20.000,00 TL olmak üzere toplam 40.000,00 TL manevi tazminatın 16/01/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı …’den alınarak davacılara verilmesine” karar verilmiş, davalı … şirketinin temyizi üzerine, karar aleyhine maddi tazminat hükmü kurulan davalı … yararına bozulmuştur. Dolayısıyla, davacıların davalı … yönünden manevi tazminat davasının kısmen kabulüne ilişkin hükümler bozma dışında kalmakla kesinleşmesine rağmen, bu yönün bozmadan sonra tesis edilen hükmün ilgili bendinde hükme belirtilmemiş olması infazda tereddüt yaratabileceğinden isabetli bulunmamış ise de;hüküm fıkrasındaki söz konusu eksikliğin giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK geçici 3/2. maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenle; davacılar vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hüküm fıkrasının 2 nolu bendinde yar lana “2-Davalı … için davanın esası hakkında KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,” hükmünün kaldırılarak yerine, “Davacıların davalı …’ye yönelik manevi tazminat tazminat davası daha önce kesinleştiğinden yeniden aynı konuda hüküm tesisine yer olmadığına” hükmünün yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 03/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.