Yargıtay Kararı 17. Hukuk Dairesi 2019/3855 E. 2020/6541 K. 04.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/3855
KARAR NO : 2020/6541
KARAR TARİHİ : 04.11.2020

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen yerel mahkeme kararının davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi’nce verilen istinaf talebinin kabulüne ilişkin kararının Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; 10.04.2013 tarihinde davacı …’un eşi, …’ın babası …’nun sevk ve idaresi altındaki motosiklet ile seyir halinde iken direksiyon hakimiyetini kaybederek tek taraflı trafik kazası yapmış olup kaza sonucunda 27.04.2013 tarihinde hayatını kaybettiğini, davacıların mütevvefanın desteğinden yoksun kaldıklarını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla desteğin eşi … için 3.000,00 TL, desteğin oğlu … için 1.000,00 TL olmak üzere toplam 4.000,00 TL destekten yoksun kalma maddi tazminatının haksız fiil tarihi olan 10.04.2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı … şirketinden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacılar vekili ıslah dilekçesi ile dava değerini … için 201.716,16 TL ve … için 48.283,84 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davacıların murisi mütevvefanın kendi kusuruyla ölümüne sebebiyet verdiğini, bu nedenle ceza hukuku anlamında suç unsuru bulunmadığını, 2 yıllık zamanaşımının dolduğunu ve davalı şirkete başvuru yapılmadığını belirtilerek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 06.09.2018 tarih ve 2016/468-2018/1136 E-K sayılı ilamında toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, desteğinin tam kusuruyla meydana gelen kaza sonucu ölümü nedeniyle davacıların destekten yoksunluk tazminatı talebinde bulunamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hükmün, davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine davacının istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve hükmün HMK’nın 353/1-b/2 madde ve fıkrası uyarınca aşağıdaki şekilde yeniden tesisine, davanın kısmen kabulü ile davacı … için 169.292,66 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile davacı … için 34.636,64 TL destekten yoksun kalma tazminatının 30/03/2016 dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen EK-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL’dir.
Davacı Halil Burak için kabul edilen ve temyize konu edilen tazminat miktarı davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin verdiği temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacılar vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen
nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı, doğan zararın yansıma zarar değil davacılar üzerinde doğduğu gibi, HMK’nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, davacı … yönünden hükmolunan maddi tazminat hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyasının ilk derece Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 8.081,38 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı … Japan Sigorta A.Ş.’den alınmasına 04/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.